จิตแต่ละดวงเกิดมาอาศัยกาย ..มีรูปร่างไม่เหมือนกันหน้าผิว พรรรณไม่เหมือนกันเลย สติปัญญา ในการเรียนรู้ที่ต้องอาศัยกายก็ไม่เหมือนกัน นิสัยสัดานมาไม่เหมือนกัน มีความชอบไม่ชอบเหมือนกันเลย ยิ่งมองดู ..ลึกๆ เข้าไปใน การกระทำต่างๆ ที่ว่าความโลภโกรธหลง ตัณหาราคะต่างๆ ที่เกิดขึ้น ในการไปยึดวัตถุสิ่งของ การเสาะแสวงหาที่ต้องมีอารมณ์กรรม
จิตมนุษย์ที่มาอาศัยกาย แต่ละคนๆ แต่ละดวงจิต ก็ไม่สามารถรู้จักแม้กระทั้งจิตของตนเอง ไม่มีสติปัญญาที่จะรู้จักอารมณ์กรรมตัวกระทำที่เกิดที่กายที่จิตนั้นอาศัยได้ได้เลย ก็อยู่กับกาย ยึดกายนี้เป็นเหมือนบ้าน เหมือนอยู่ในถ้ำมืดสนิท แต่ก็มีแสงมีสีภาพมีเสียง เหตุผล มายาต่างๆ ส่องเข้าไปในถ้ำกายให้จิตนั้นรับรู้ ..โดยอาศัยวิญญาณทั้งหก
หากเกิดมาร่างกายไม่ครบสามสิบสอง ก็ต้องทนทุกข์ทรมานในการใช้ชีวิตที่ยากลำบาก ก็ต้องทนยึดกายนั้นไป จนแก่เฒ่าชราตายไป สติปัญญาของมนุษย์จึงจมอยู่กับมายาทีสัมผัสจดจำมาเป็นอัตตา รับรู้อยู่ได้แค่เท่านั้นเอง .ในการมีกายมาชาติหนึ่ง มาอาศัยกินกับนอนในกายที่ไม่เที่ยง..ถึงเวลาก็สลาย กายที่เคยเดินไปมาในโลกก็หายไป
..แล้วจืตนั้นได้อะไร ..ที่มาอาศัยกาย..บ้างก็ว่าตายแล้วสูญ มันสูญไปแต่กาย แต่จิตไม่สูญ ..จิตจะเป็นอย่างไรต่อไป .ทุกข์หรือสุข ไม่อาจรู้จักได้เลย แต่จิตนั่นก็สามารถเรียนรู้ได้ ..เรียนรู้จักได้ตอนที่ยังมีกายแข็งแรงครบอาการสามสิบสอง .
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
