ตำนานรัก❤️บน..เส้นทางช่างศิลป์
ในระหว่างช่วงปี 2527-2535 ผู้เขียนมาเยือนเมืองคอนทั้งในนามช่างศิลป์แอร์โรว์และไนกี้ ทั้งมาตรงจังหวัดเดียว และเป็น 1 ในเมืองหลักที่อยู่ในทริปการเดินสายภาคใต้ในทุกครั้ง ตั้งแต่สมัยห้างลักกี้ยังยิ่งใหญ่ยืนหนึ่ง แวดล้อมด้วยห้างร้านต่างๆมากมาย ทั้ง ห้างพาต้า ห้างพัฒนา ห้างสหไทย ฯลฯ
วันนี้จะเล่าเรื่องราวหวานๆกับทริปที่มาในนามช่างศิลป์แอร์โรว์(2527-2529) กับงานใหญ่ระดับจังหวัดที่ ห้างลักกี้ ดีพาร์ทเม้นท์สโตร์ คืองาน Trade in for Charity หรือแลกเสื้อเพื่อการกุศล โดยการนำเสื้อเก่ายี่ห้อใดก็ได้มาแลกซื้อเสื้อแอร์โรว์ในราคาพิเศษ จัดตามห้างในหัวเมืองใหญ่ๆ
ทีมเราเดินทางโดยรถไฟ กรุงเทพ-นครฯ และเข้าพักที่โรงแรมมณเฑียร ที่อยู่ติดกับสถานีรถไฟนครศรีธรรมราช ซึ่งตอนนั้นยังเป็นโรงแรมเปิดใหม่ได้ไม่นานหรูหราพอสมควร และด้วยทำเลที่ตั้งใจกลางเมือง ใกล้ห้างลักกี้สถานที่ที่จะมาทำงาน
หลังจากเก็บข้าวของสัมภาระที่ห้องพัก ก็ออกเดินไปที่ห้างที่ใช้จัดงาน ระหว่างทางตามถนนเนรมิตร ผ่านห้างพัฒนา
ภาพปัจจุบันของห้างพัฒนา
ที่มาภาพ Google Map
ซึ่งขณะนั้นจะมีขายพวกเครื่องสำอางอยู่หน้าร้านด้วย มีเสียงทักจากน้อง BA (Beauty Advisor) พนักงานแนะนำเครื่องสำอางสาวสวยของ Tell Me ที่ยืนต้อนรับลูกค้าอยู่หน้าร้าน
พี่ๆหนูเคยเจอพี่ที่เชียงราย
น้ำเสียงทักดีใจเหมือนเจอคนรู้จัก ผู้เขียนหันขวับไปตามเสียง ภาพสาวสวยในชุดฟอร์มพนักงานสีครีมน้ำตาลดูเรียบหรู ยืนยิ้มสดใสนัยตาโต ใบหน้ารูปไข่แต้มแต่งเครื่องสำอางบางๆ ยิ่งขับผิวใสของวัยสาวให้สวยเด่นชัดมากขึ้น ผู้เขียนยิ้มตอบก่อนเดินเข้าไปใกล้ด้วยความดีใจที่น้องเขาจำเราได้ จึงยืนพูดคุยถามไถ่ว่าตอนอยู่เชียงรายห้างอะไร นู่นนี่นั่น
แต่ผู้เขียนจำไม่ได้เพราะเจอพนักงานตามห้างมากมายทั่วประเทศ แต่ก็น่าจะเคยผ่านตา เพราะโดยปกติทุกร้านค้าหรือห้างสรรพสินค้าจะเอาแผนกเครื่องสำอาง cosmetic เป็นด่านหน้าประตูทางเข้า เสมือนหน้าตาของสถานที่ ต้องพบกับสาวสวยผู้แนะนำความงาม หรือบีเอ หลากหลายสีสันสดใสของชุดพนักงานแต่ละบริษัท ที่แข่งกันอวดโฉมความงามราวดอกไม้ชูช่อรอรับแสงตะวัน
เราพูดคุยกันไม่นาน เพราะต่างคนต่างมีหน้าที่ที่ต้องทำ แต่เวลาไม่ใช่อุปสรรค หลังรู้สึกต้องชะตาและเข้าใจหัวอกของอาชีพที่ต้องเดินทางตั้งแต่เหนือจดใต้เช่นเดียวกัน จึงได้นัดเจอกันเช้าวันรุ่งขึ้นก่อนห้างเปิด
เช้ามืดวันรุ่งขึ้น ผู้เขียนรีบตื่นอย่างอัตโนมัติ แฮ่มมม..มีนัดกับสาวสวยระดับ BA ทั้งทีนี่นา ในขณะทีมงานที่พักห้องเดียวกันยังหลับไหลน้ำลายยืดอยู่บนเตียงอัแสนนุ่มนวลชวนฝัน ผู้เขียนลงมาจากห้อง เจอเธอตามที่นัดไว้หน้าที่พัก ก็พากันเดินเล่นในยามเช้าอันแสนสดใส ท้องฟ้ายามเช้ามืดก็เริ่มสว่าง แต่เอ๊ะ!!ทำไมวันนี้ฟ้าเป็นสีชมพู อิอิ
ตามทางที่เราเดินมา ชาวบ้านร้านตลาดยังตักบาตรกันอยู่เลย ทีแรกตั้งใจกันว่าจะเดินไปที่วัดมหาธาตุฯ เพื่อกราบไหว้🙏สิ่งศักดิ์คู่บ้านคู่เมือง แต่ระยะทางค่อนข้างไกล เกรงจะกลับมาไม่ทันเวลางาน จึงพากันเดินเล่นและหาอะไรกินกันในตัวเมืองแถวนั้น แค่นี้โลกทั้งใบก็เหลือแค่เราสองคน แต่หลังจากนั้นด้วยเงื่อนไขการติดต่อ ระยะทางและหน้าที่การงาน ทำให้ขาดการติดต่อไปตั้งแต่วันนั้น ภาพในวันที่เดินกุมมือกันที่เมืองคอน ยังแจ่มชัดอยู่ในความทรงจำเสมอ
ตัดตอนส่วนหวานเจี๊ยบจากฉบับเต็มที่มีครบทุกรสชาติ >>https://www.blockdit.com/posts/61110fbff4b05f0e70d188c3
เส้นทางช่างศิลป์
"บนหนทางอันยาวไกล นับพันนับหมื่นกิโล
ผ่านรอยต่อแห่งกาลเวลา และยุคสมัยที่แปรเปลี่ยน" linxikun
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
