รักย้อนอดีตภาค5 ภัยร้ายจากดาวหางฮัลเลย์
.
บทที่ 16 พ่อมดเมอร์ลิน, แม่มดเลอเฟย์ และ มังกรไฟ 1
.
แสนสุริยาและพันยังคงเดินไปเรื่อยๆโดยไม่มีจุดหมาย ตอนนี้ทั้งคู่อยู่ส่วนไหนเวลาไหนของโลกก็ยังไม่รู้ หิวก็หาพืชผักมาใส่ในกระบอกไม้ไผ่แล้วฝอยก็กลายเป็นไฟช่วยทำให้สุก ของหวานก็คือผลไม้ป่าในละแวกนั้น(ถ้ามี)
.
ทั้ง2ตกลงกันว่าจะไม่มีการล่าสัตว์ หรือ แม้แต่จับปลา เพราะไม่ต้องการเบียดเบียนชีวิตของผู้อื่น ดังนั้นวันนี้จึงเป็นลาภปากที่ไม่คาดคิด และ เป็นโชคร้ายในเวลาเดียวกันด้วย
.
หมอกที่หนาทึบเบื้องหน้าทำให้มองอะไรไม่เห็นแม้ฝอยจะกลายเป็นแสงสว่างส่องทางก็ตาม ทั้ง2จึงจับมือกันเดินฝ่าหมอกด้วยความระมัดระวัง
.
แต่ทันทีที่ภาพเบื้องหน้าปรากฎ นายฝอยก็บอกว่านี่คืออาณาจักรคาเมล็อตอยู่ทางตอนเหนือของอังกฤษ ราวประมาณคริสต์ศตวรรษที่5 ซึ่งมีกษัตริย์อาร์เธอร์กับอัศวินโต๊ะกลม และ...
.
ตำนานของพ่อมดเมอร์ลิน(Merlin) ผู้ถูกเล่าขานถึงอภินิหารต่างๆ เชื่อกันว่าเขาคือ
ผู้จัดเรียงก้อนหินมหึมาที่สโตเฮนจ์(Stonehenge)
เป็นอนุสรณ์สถานยุคก่อนประวัติศาสตร์กลางทุ่งราบกว้างใหญ่บนที่ราบซอลส์บรี(Salisbury Plain) ในบริเวณตอนใต้ของเกาะอังกฤษ ประกอบด้วยแท่งหินขนาดยักษ์ เพื่อเป็นที่ระลึกแก่เหล่าทหารของกษัตริย์อาร์เธอร์
.
บ้างก็ว่าเมอร์ลินสามารถหยั่งรู้อนาคตได้อย่างชัดแจ้ง เนื่องจากเขาเป็นผู้ที่ย้อน
เวลากลับมาสู่อดีต
กล่าวคือคนทั่วไปจะใช้ชีวิตจากอดีตไปสู่อนาคต แต่เมอร์ลินจะใช้ชีวิตจากอนาคตย้อนมาสู่อดีต เมื่อเขาเคยผ่านอนาคตมาก่อนแล้ว จึงทำให้ทราบเรื่องราวที่จะเกิด
ขึ้นต่อไป
.
บทบาทของพ่อมดเมอร์ลินที่คนทั่วโลกจดจำได้ คือการเป็นอาจารย์และเป็นที่ปรึกษาให้แก่กษัตริย์อาร์เธอร์
การที่พระองคฺ์เอาชนะศัตรูแห่งอังกฤษมาได้นับครั้งไม่ถ้วน เพราะอาศัยสติปัญญาอันฉลาดและเวทมนต์วิเศษของพ่อมดเมอร์ลินคอยช่วยเหลือ
.
แต่แล้วจู่ๆพ่อมดเมอร์ลินก็หายสาบสูญไป บางตำนานเล่าว่าเมอร์ลินถูกลูกศิษย์ซึ่งเป็นสตรีชื่อแม่มดเลอเฟย์ ล่อลวงให้เขาสร้างเสาวิเศษ แล้วเธอก็ใช้เสาวิเศษนั้นจองจำเมอร์ลินอยู่ที่นั่นไปชั่วนิรันดร์
.
มีเสียงปรบมือดังขึ้นพร้อมทั้งเสียงชายแก่คนหนึ่ง "ถูกแล้ว เจ้าGPSแสนรู้ ข้าย้อนเวลากลับมาจริงๆแต่เจ้ายังรู้เรื่องไม่ทั้งหมด เพราะบางเรื่องก็จริงบางเรื่องก็มั่ว"
.
พลันก็ปรากฎชายชราแต่งกายเหมือนสุนันทวัฒน์แต่เขาสวมหมวกในมือถือไม้เท้าวิเศษ เขาถูกขังอยู่ในสิ่งประดิษฐ์ของตัวเอง
ทั้งแสนสุริยาและพันเห็นก็รู้ได้ทันทีว่านื่คือพ่อมดเมอร์ลินตัวจริงเสียงจริง พันใช้ดาบเลเซอร์ทำลายเสาวิเศษปล่อยเมอร์ลินเป็นอิสระ ซึ่งเมอร์ลินได้ตอบแทนด้วยอาหารมื้อใหญ่เช่น ขาหมูรมควัน แซนวิชชิ้นใหญ่มากหลายไส้หลายชั้น ไส้กรอกเยอรมันราดด้วยแฮมชีสหอมใหญ่และซ็อส
.
ไก่อบเนย ไก่งวงอบยัดไส้ด้วยเนื้อไส้กรอก เกลือ พริกไทย น้ำมันงาและเกล็ดขนมปังป่น ปีกไก่เหล้าแดง พิซซ่าขนาดใหญ่ยักษ์ ไข่ปลาคาเวียร์ เบคอนม้วนราดน้ำเกรวี่ มีผักสดช่วยแก้เลี่ยนกรอบหวาน ฯลฯ
.
แถมด้วยเหล้าองุ่นรสดีหมักบ่มเป็นพิเศษ ขนมหวานชนิดต่างๆเช่น เค็ก พายไส้ต่างๆ พุดดิ้ง ขนมปังหอมนุ่มพร้อมเนยและแยม แล้วยังผลไม้ต่างๆไม่ว่า แอปเปิ้ลสีแดงสดลูกโตจากอเมริกา สาลี่หวานฉ่ำจากญี่ปุ่น เอปิคอทหอมฟุ้งของจีน ลูกพลับเกาหลีทั้งหวานทั้งกรอบ สตรอเบอรี่ลูกโตจากท้องถิ่น ทุเรียนหมอนทอง ชมพู่หวานทับทิมสยาม 2รายการหลังจากไทย และ โอ้สุดพรรณนา
.
พัน "ท่านไปเอาอาหารพวกนี้มาจากไหน เมอร์ลิน เนรมิตได้ขนาดนี้หรือ"
.
เมอร์ลิน "ข้าไม่ได้เนรมิต ข้าแค่ใช้มนต์วิเศษเคลื่อนย้ายอาหารบางส่วนมาจากโต๊ะเสวยของกษัตริย์อาร์เธอร์เท่านั้น และ แน่นอนว่าของฟรีไม่มีในโลกทั้งโลกมนุษย์และโลกแห่งเวทมนต์"
.
พันฉีกน่องไก่อบเนยขายักษ์ขึ้นมากัดกินอย่างเอร็ดอร่อย "เรื่องงานเอาไว้ทีหลังเมอร์ลิน กองทัพต้องเดินด้วยท้อง ฉะนั้นอิ่มแล้วค่อยคุย"
.
เมอร์ลิน "ข้าเห็นเจ้ากินอย่างนี้ก็รู้สึกอร่อยมากไปด้วย ตกลงเรามาเป็นแช็กกี้กับ
สกูบี้ดูด้วยกัน"
.
หลังจากรับประทานอาหารมื้อใหญ่ที่สุดในชีวิตอิ่มแล้ว พันจึงถามถึงความต้องการของเมอร์ลิน ซึ่งพ่อมดเฒ่าตอบว่าต้องจัดการกับแม่มดเลอเฟย์ศิษย์ทรยศ
.
เมอร์ลิน "เดิมนางเป็นสาวน้อยในห้องครัวเท่านั้น แต่ข้าเห็นถึงสติปัญญาที่ชาญฉลาดของนาง จึงแอบสอนเวทมนต์ให้ แต่ข้าหาได้รู้ถึงจิตใจมักใหญ่ใฝ่สูงของ
นางไม่
.
แต่ไหนแต่ไรนางก็อิจฉาริษยาราชินีกวินิเวียร์ของกษัตริย์อาร์เธอร์ เลอเฟย์คิดว่านางสวยกว่าเหมาะสมกว่า แต่เพราะข้ายังอยู่ทั้งคนนางจึงยังมิกล้าลงมือ
.
จนวันหนึ่งข้ามีความจำเป็นต้องเดินทางด่วนด้วยเรื่องของสมาคมพ่อมดแห่งจักรวาล นางจึงยื่นเงื่อนไขให้กษัตริย์อาร์เธอร์ปลดราชินีกวินิเวียร์แล้วแต่งตั้งนางแทน
.
เมื่อกษัตริย์อาร์เธอร์ไม่ยินยอม นางก็ใช้เวทมนต์สะกดให้พระองค์อยู่ในอำนาจ พูดตามที่นางต้องการจนอาร์เธอร์ดูไม่ต่างจากหุ่นยนต์ในยุคแรกๆของยุคเจ้า
.
เมื่อข้ากลับมาหลังจากนั้นไม่นาน เหล่าอัศวินโต๊ะกลมจึงรีบไปพบและบอกเรื่องที่เกิดขึ้น แน่นอนว่าข้าต้องรับผิดชอบกับเหตุการณ์นี้ เพราะข้าเป็นผู้สร้างนางแม่มดขึ้นมาเอง
.
การประลองเวทมนต์ระหว่างข้ากับนางเป็นมหายุทธ์ที่ต้องจารึกไว้ในประวัติศาสตร์โลกเวทมนต์เลยทีเดียว แต่ข้าก็ต้องยอมรับความจริงว่าอายุ500ปีของข้านั้นแก่จนไม่ทันเล่ห์ของเด็กยุคใหม่
.
ข้าจึงถูกนางหลอกล่อเข้าสู่เสาวิเศษที่ข้าสร้างเอง ซึ่งนางใช้จองจำข้าให้อยู่ที่นั่นไปชั่วนิรันดร์ แต่ก่อนที่เสาจะผนึกปิดได้สมบูรณ์ ข้าก็ทันได้ทำให้นางได้รับบาดเจ็บจนต้องหนีไป"
.
พัน "บาดเจ็บขนาดที่ทำให้นางต้องหนี อย่าบอกนะเมอร์ลินว่าท่านทำให้นางเสียโฉม"
.
"ข้าทำเช่นนั้นจริง เพราะเป็นวิธีเดียวที่จะทำให้นางวางมือไปได้สักระยะ ถึงตอนนั้นข้าก็เป็นอิสระแล้ว"
.
พัน "ท่านรู้ได้อย่างไรว่าท่านจะเป็นอิสระ"
.
"นอกจากข้าจะเป็นพ่อมด ข้ายังเป็นนักพยากรณ์อีกด้วย ข้าเห็นเจ้าทั้ง2และรู้ถึงอาวุธวิเศษของพวกเจ้าจึงใช้มนต์เรียกมา"
.
แล้วเมอร์ลินก็หันมามองแสนสุริยา "นี่ข้าลืมไปแล้วนะว่าเจ้าก็มาด้วย แสนสุริยา"
.
แสนสุริยา "คุณรู้จักชื่อผมได้อย่างไร"
.
เมอร์ลินหัวเราะ "ทำไมข้าจะไม่รู้ ในอดีตเจ้าเคยช่วยเหลือพ่อของกษัตริย์อาร์เธอร์สู้รบชนะศัตรู พระองค์จึงให้ข้าเนรมิตดาบเอ็กซ์คาลิเบอร์ปักไว้ในก้อนหิน
.
การทวงสิทธิ์ในการครองบัลลังก์ของอาณาจักรคาเมล็อต ต้องรอให้กษัตริย์อาเธอร์ที่ยังเป็นเด็กตอนนั้นเติบใหญ่ก่อน เจ้าจึงมาดึงดาบออกจากหิน
.
หากสามารถทำได้ก็มาถึงด่านสุดท้าย นั่นคือการประลองระหว่างผู้ติดตามของเจ้ากับองครักษ์ของอาเธอร์ ซึ่งข้ามั่นใจว่าพันเอาชนะบรรดาอัศวินโต๊ะกลมได้
อย่างแน่นอน"
.
แสนสุริยา "ผมไม่เคยมาที่นี่ แล้วจะได้รับสิทธิ์ในราชบัลลังก์คาเมล็อตได้อย่างไร"
.
เมอร์ลิน "ถูกแล้วเจ้าไม่เคยมา แต่แสนสุริยาจากโลกอื่นเคยมาและจะไม่มาอีก เขาเป็นนักท่องเวลาไม่มาสนใจอาณาจักรเล็กๆเช่นนี้ และ ข้ามีความจำเป็นต้องใช้เจ้า"
.
แสนสุริยา "คุณมีแผนการอะไรที่ต้องใช้ผมเพื่อจัดการกับเลอเฟย์"
.
"เมื่อเลอเฟย์รู้ว่าเจ้าก็เป็นผู้ที่มีสิทธิ์ในบัลลังก์ การเจรจาครองบัลลังก์ร่วมกับเจ้าน่าจะง่ายกว่าอาเธอร์"
.
แสนสุริยา "ผมไม่คิดว่าแผนของคุณจะมีเท่านี้"
.
แสนสุริยาสรุปซึ่งทำให้เมอร์ลินถอนใจเฮือกบ่นอุบอิบเบาๆ "ให้ตายซี นี่ข้าแก่ขนาดนี้แล้วจริงๆ แผนอันแยบยลที่คิดตอนถูกขังในเสาวิเศษที่ข้าสร้าง ถูกเจ้ามองออกอย่างง่ายดาย"
.
แสนสุริยา "แล้วคุณต้องการอะไรอีก นอกจากการกำจัดเลอเฟย์"
.
เมอร์ลินเงียบไปเป็นครู่ก่อนที่จะตอบว่า "ข้าไม่ต้องการให้ประวัติศาสตร์ของโลกเปลี่ยนไปแบบหน้ามือหลังมือ เจ้าลองคิดดูนะ ประเทศอังกฤษปกครองโดยแม่มดเลอเฟย์ มันคงยุ่งและวุ่นวายไปทั้งโลกที่ต้องเขียนประวัติศาสตร์ของโลกใหม่หมด"
.
แสนสุริยา "คุณต้องการเพียงเท่านี้หรือ"
.
เมอร์ลินหัวเราะ "ข้าเกลียดคนรู้ทันจริงๆ แน่นอนว่าข้ามีวัตถุประสงค์อื่น"
.
แสนสุริยา "บอกได้ไหม"
.
เมอร์ลินยิ้มอายๆ "กว่าข้าจะเป็นพ่อมดที่มีชื่อเสียงได้ถึงเพียงนี้ ข้าต้องฝึกเวทมนต์ตั้งแต่จำความได้
กว่าที่ทุกคนจะรู้จักอายุของข้าก็ปาเข้าไปเกือบ 500 ปี ผิดกับแฮรี่ พ็อตเตอร์ ที่เกิดมาก็เป็นพ่อมดเลย
.
ข้าจึงต้องการให้ชื่อของข้าถูกจารึกไว้ในประวัติศาสตร์ของโลกไปตลอดกาล ในฐานะของพ่อมดผู้ยิ่งใหญ่คนแรกของโลกใบนี้ ที่ผดุงคุณธรรมความถูกต้อง"
.
แสนสุริยา "จะเกิดอะไรขึ้นกับเลอเฟย์"
.
เมอร์ลิน "ข้าจะขังนางไว้ในมิติมืดจนกว่านางจะรู้สำนึกถึงความถูกผิด"
.
แสนสุริยา "ผมได้อะไรเป็นสิ่งตอบแทน"
.
"ข้าจะส่งพวกเจ้ากลับสู่มิติเดิมที่จากมา"
.
แสนสุริยา "ตกลงตามนี้ แล้วผมต้องทำอะไรนับจากนี้"
.
เมอร์ลิน "ไปพบกษัตริย์อาเธอร์"
.
จบบทที่ 16 ภาพปกจากทรายสวย พากิน พาม่วน ภาพถ่ายที่ได้รับรางวัล National Geographic Awards สวยเกินคำบรรยาย เหมาะสมกับรางวัลที่สุด
Cr: The Space Academy
.
แรงบันดาลใจจากการ์ตูน Scooby-Doo! The Sword and the Scoob 2021
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
