เมื่อวาน เวลา 04:27 • นิยาย เรื่องสั้น

ยานอนหลับ

ภายในห้องเช่าราคาถูกเก่าแก่ทรุดโทรม ไม่มีเฟอร์นิเจอร์อื่นใดนอกจากเตียง ตู้ และโต๊ะไม้ที่วางชิดฝาผนังตัวหนึ่ง ด้วยความร้อนใจอย่างที่สุด เสียงผมเคาะประตูน่าจะดังไปทั่วทั้งชั้นห้า เป็นระยะเวลาสามวันเต็มที่ผมไม่สามารถติดต่อกับเพื่อนของผมได้ ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยมีเพื่อนมากนัก เพราะผมมองการที่เราจะเรียกใครสักคนว่าเพื่อนได้นั้น มันต้องมีองค์ประกอบพิเศษบางประการ และเมื่อเปิดประตูเข้าไป สิ่งที่ผมเห็นตรงหน้า คือร่างอันไร้วิญญาณของเพื่อนที่นับได้ว่าสนิทที่สุดของผม ส่งกลิ่นเหม็นคละคลุ้งไปทั่วห้อง
ผมหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาปิดปากและจมูกตัวเอง ขณะนี้ผมรู้สึกหวาดกลัวจนทำอะไรไม่ถูกทรุดตัวนั่งลงกับพื้นห้อง และเมื่อผมตั้งสติขึ้นมาได้ ศพอยู่บนเตียงนอนซึ่งขึ้นอืดเต็มที่ ใบหน้าขาวใสบัดนี้กลายมาเป็นดำคล้ำ บริเวณทั่วร่างกายผิวหนังเริ่มลอกไปบางส่วนแล้ว ช่างน่าเวทนาเสียนี่กระไร คนเราอายุเพียงสามสิบเศษประดุจชีวิตเพิ่งเริ่มต้น สหายเอ๋ย..นายต้องมาจบชีวิตลำพังในห้องเช่าเฮงซวยนี่หรือ
กวาดสายไปตาไปทั่วห้องไม่พบเห็นสิ่งผิดปกติใดใด ไม่มีร่องรอยการต่อสู้ ไม่มีร่องรอยการงัดแงะ ผมลองเดินเข้าไปในห้องน้ำ สังเกตบนชั้นวางของพบว่ามีขวดแก้วลักษณะแปลกตาไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน ขนาด 50 ซีซี คล้ายจะเป็นขวดยาแต่ไม่เชิง บรรจุของเหลวสีเขียวอยู่ภายใน ข้างขวดสลักเป็นภาษาที่ผมไม่สามารถอ่านออกได้ และผมคิดว่ามันไม่ใช่ภาษาที่อยู่บนพื้นโลกนี้ ตัวอักษรเป็นลักษณะขีดโค้งบ้าง ตรงบ้าง หงิกงอบ้าง จ้องอยู่ครู่หนึ่งเหมือนอักษรเหล่านั้นมันจะขยับได้ ผมตกใจและวางมันลงในทันที...
โฆษณา