โลกมายา ให้เพียงแค่ อารมณ์ดีใจเสียใจ ชอบหรือไม่ชอบ
มองแต่ข้างนอก เราก็มองดูตัวเองไม่ออก ..เค้าจึงแนะบอกให้จับตนค้นตน ต้นในกายนี้ ที่มีอารมณ์ต่างๆ ทั้งดีไม่ดี อารมณ์ที่ปรุงแต่งกาย มีกายาวาจาใจ ..เช่น รู้ไม่พอใจ เผลอ พูดออกไป ..อารมณ์โมโหโกรธก็ไหลเข้า ..สติปัญญา..ที่ว่ารู้ดี ..รู้แล้ว ..กลับเสียที พูดไปตามอารมณ์ คล้องเวรคล้อง ..สิ่งที่พูดด้วยความไม่พอใจ ก็ไปเรียกร้อง ให้ตัวทิฐิเกิดขึ้น เมื่อทิฐิเกิดขึ้น ก็ไปดึงอารมณ์โมโห จูงกันมา สิ่งที่ได้นั้นก็คือกรรม บันทึกเก็บที่ไหน..เก็บที่ธาตุทั้งสี่ของตนเอง