[ศาสตร์แห่งความจริง] นึกถึงบทกวีของนักเขียน คนสำคัญที่สุดในชีวิตพี่ ท่านเขียนถึงพี่ว่า มาดสุขุมนุ่มเย็นเห็นทุกบ่อย ยิ้มน้อยน้อยพูดนิดนิดคิดครวญใคร่ เก็บตัวแต่ไม่ใช่จะเก็บใจ เป็นครูสอนธรรมให้ใครหลายคน

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

•

เมื่อวาน เวลา 07:07 • ปรัชญา

นึกถึงบทกวีของนักเขียน

คนสำคัญที่สุดในชีวิตพี่

ท่านเขียนถึงพี่ว่า

มาดสุขุมนุ่มเย็นเห็นทุกบ่อย

ยิ้มน้อยน้อยพูดนิดนิดคิดครวญใคร่

เก็บตัวแต่ไม่ใช่จะเก็บใจ

เป็นครูสอนธรรมให้ใครหลายคน

ยาวมากแต่ตัดมาเท่านี้

เพราะจะเป็นการอวดตัวตน

เพราะพี่เป็นคนที่พูดน้อยเเต่จะพูดเท่าที่จำเป็นเท่านั้น

และจะเลือกคบแต่คนที่ไม่พูดเยอะ

พี่โตตั้งแต่เป็นเด็กเพราะทำงานให้ผู้ใหญ่

และพระอริยะหลายองค์

พาตัวเองไปเข้าคอร์สของหลวงปู่ติช นัท ฮันห์

พี่รู้เลยว่าการนิ่งสุขุมทำให้ดูน่าค้นหาและน่าสนใจ

ไม่มีใครอ่านพี่ออกเพราะหลวงปู่สอนให้พี่

ไม่แสดงความรู้สึกผ่านทางสีหน้า

ให้ใครได้ล่วงรู้ความเป็นเรา

คล้ายว่าจะเป็นคนซับซ้อน

แต่หากเรียบง่ายและตรงไปตรงมาที่สุด

โฆษณา