ไม่ค่อยมี
ได้แต่สนุกสนานไปวันๆ
ไปเล่นกับเพื่อนไม่กี่คนที่คุ้นเคย
แต่ตอนเด็กจะมีโรคเรื่องความเขินอาย
ไม่กล้าต่างๆ การเข้าสังคม การแสดงออก
สถานการณ์อะไรที่ทำให้ตนเองเด่น คนมอง
ไม่ชอบ หรือแม้แต่จะไม่เด่นก็ตาม ก็กลัว ไม่ชอบ
ไม่กล้าแม้แต่จะซื้ออาหารกินตอนพักเที่ยงในโรงอาหาร
ตอนประถม
แม่ต้องคอยจ้างรุ่นพี่ที่โรงเรียนซื้อให้กินทุกวัน
ทั้งเช้าและกลางวัน
การไม่มีเรื่องตั้งคำถามของเรานั้น
อาจจะเกี่ยวกับช่วงเวลา ยุคสมัยของเรา ในตอนนั้น
วัยเด็กในตอนนั้น สมัยนั้น
ถ้าเราเป็นเด็กในตอนนี้ ยุคสมัยนี้
ในโลกเชื่อมต่อที่ง่ายและติดกันงอมแบบนี้
เราอาจจะมีเรื่องที่ตั้งคำถามเยอะเลยก็เป็นไปได้
เช่น ufo มนุษย์ต่างดาว นรก สวรรค์ วิญญาณ บุญกรรม
เรื่องเหล่านี้เราจะตั้งคำถามในสมัยยุคนั้นที่เราเด็กก็ได้
ไม่ใช่เรื่องใหม่อะไร เรื่องมันก็มีพูดถึงมาตั้งแต่สมัยก่อนแล้ว
แต่แค่ตัวเราไม่ได้คิดถึงไม่ได้สงสัย ไม่ได้ตั้งคำถาม
รวมถึงเรื่องอื่นๆอีก ที่เราอาจจะมาตั้งคำถามในตอนโตขึ้น
ในตอนแก่ขึ้น ในช่วงกาลเวลาในแต่ละยุคแต่ละสมัย
ในความสนใจ ในความสงสัย ในการได้เห็น ได้ฟัง ได้อ่าน
ได้เจอ ได้รู้สึก ในความอยากรู้ ในแต่ละคน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
