หลังจากหายไปนาน... ขอกลับมาอีกครั้งในฐานะบัณฑิตจุฬาฯ
สวัสดีค่ะทุกคน เมื่อตอนเริ่มต้นเพจนี้ เราได้เริ่มไว้เมื่อตอนเป็นนิสิตปี 1 แต่ด้วยเหตุการณ์บางอย่างทำให้ห่างหายไปนาน 4 ปี และวันนี้ได้กลับมาในฐานะบัณฑิตใหม่ป้ายแดงประจำปี 2567 ค่ะ
วันนี้จะขอมาเล่าเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของตัวเราเองในปีนี้ (2567) หรือพูดง่าย ๆ ก็คือจะมาเล่าเรื่องที่เจอใน 2024 กัน
ก่อนอื่นเลยขอท้าวความก่อนว่า ปี 2023 เราประสบพบเจอกับเหตุการณ์บางอย่างที่ทำให้สภาพจิตใจเราค่อนข้างย่ำแย่ไปมาก ๆ แต่ก็ฮีลตัวเองและดีขึ้นเรื่อย ๆ จนตอนนี้ผ่านมาปีกว่า ๆ ได้ เราก็ไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดกับเหตุการณ์นั้นอีก แม้จะยังจำเรื่องราวได้ทุกอย่างก็ตาม เหมือนกับที่มีคนเคยกล่าวไว้ว่า
เราไม่มีทางลืมเหตุการณ์ที่เจอได้ เพียงแต่รู้จักเก็บไว้ในส่วนลึกของความทรงจำเมื่อเวลาผ่านไป
ก็ตามนั้นแหละค่ะ แล้วหลังจากนั้นเราก็ตั้งใจใช้ชีวิตของเรา ใช้ไปตามใจที่ตัวเองต้องการ และตามเหตุการณ์ที่ได้ประสบพบเจอ เรามาเริ่มทบทวนปี 2024 กันเลยดีกว่าค่ะ
เมื่อต้นปี เราพึ่งได้เริ่มต้นเรียนภาคเรียนที่ 2 หลังจากได้พักอย่างยาวนานหลังช่วงฝึกงาน (ฝึกสอน) เป็นเวลากว่า 4 เดือน ได้กลับเข้ามาใช้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยอีกครั้ง แม้จะยังคงทำงานสอนพิเศษที่ได้เริ่มทำตอนช่วงฝึกสอนเสร็จ เราก็แบ่งทั้งเวลาเรียนและเวลาทำงาน ประกอบกับภาคเรียนสุดท้ายของนิสิตปี 4 จะไม่ค่อยมีวิชาที่ต้องลงเรียนเยอะ (จริง ๆ มีเพียงแค่ 2 ตัวด้วยซ้ำ) ซึ่งเราลงเรียนไป 5 ตัว แต่สุดท้ายก็ถอนก่อน 1 ตัวเพราะหนักไป
ช่วงนั้นเรื่องงานยังไม่หนักมากนัก ก็เลยทำให้ยังมีเวลาว่างในการเรียน เที่ยว และทำกิจกรรมอื่น ๆ (ส่วนใหญ่ออกกำลังกาย) ซึ่งทุกอย่างที่ได้ทำ ทำให้เราสามารถโฟกัสที่ตัวเองได้มากขึ้น และลดการโฟกัสเหตุการณ์นั้นลงไปได้ แต่ยังคงมีผลกระทบกับจิตใจอยู่เป็นระยะ แต่คนรอบข้าง เพื่อน ๆ น้อง ๆ ก็น่ารัก พาไปเที่ยว พาเล่นเกม โชคดีมาก ๆ ที่เจอทุกคน
หลังจากนั้นไม่นานงานก็ค่อย ๆ เยอะขึ้น และก็จบภาคเรียนที่ 2 ซึ่งหมายความว่าเรียนจบอย่างสมบูรณ์ และจะต้องย้ายออกจากหอพักนิสิต ไปเป็นคนว่างงาน (จริง ๆ มีงานทำคือสอนพิเศษ) แต่ก็ต้องออกไปใช้ชีวิตด้วยตัวเองในโลกภายนอกอย่างเต็มตัว ก็ย้ายมาอยู่ที่ ๆ ไม่ใกล้ไม่ไกลจากมหา'ลัยฯมากนัก ก็เลยไม่ต้องปรับตัวอะไรเยอะมาก แต่ต้องปรับตัวในเรื่องการจัดการการเงิน และสภาพจิตใจตัวเองมากขึ้นเพราะจะไม่ค่อยได้เจอทุกคนเช่นเคย...
ช่วงแรก ๆ ของการย้ายมาอยู่คนเดียว ราว ๆ ปลายเดือน พ.ค. ยังมีบ้างที่สภาพจิตใจไม่ค่อยคงที่ มีดิ่ง มีเศร้า และเกือบจะเข้าสู่สภาวะซึมเศร้า แต่ก็ผ่านพ้นมาได้ด้วยการไปออกกำลังกายทุกวัน โชคดีที่ชอบออกกำลังกาย ได้เจอสังคมที่ยิม คุณป้าที่เจอน่ารักมาก ๆ ได้มีโอกาสพูดคุยด้วยบ่อย ๆ ได้ออกไปสอน ไปทำงาน และว่าง ๆ ก็เปิดยูทูปดูสตรีม และก็อ่านหนังสือ (เดี๋ยวมีโอกาสจะมาเล่าเกี่ยวกับเรื่องการอ่านหนังสืออีกครั้ง) ทกุอย่างทำให้จิตใจดีขึ้นเรื่อย ๆ
ช่วงถัดมา ประมาณไตรมาสที่สามของปี ต้องมาเจอภาระจากการเข้ารับปริญญา ทั้งเรื่องค่าใช้จ่าย การเตรียมตัว การเตรียมสถานที่และตจัดการเรื่องต่าง ๆ ให้ครอบครัว แล้วก็สามารถผ่านมาได้ด้วยดี และก่อนหน้านี้ได้มีโอกาสเข้าไปที่คาเฟ่ที่อยู่ละแวกที่พัก บังเอิญเข้าไปเจอคนรู้จักที่ไม่ได้เจอกันนาน และตามมาด้วยการได้ทำความรู้จักกับคนอื่น ๆ ในร้าน ซึ่งทำให้รู้สึกว่าสังคมตรงนี้นี่ดีจังเลยนะ ไว้มีโอกาสจะมาบ่อย ๆ
แล้วก็ไปบ่อยจริง ๆ ไปแทบทุกวันที่ว่าง เพราะรู้สึกว่าไปแล้วไม่โดดเดี่ยวเลย ประกอบกับถ้าอยู่ห้องคงต้องเหงาตายแน่ ๆ เพราะสภาพจิตใจก็ยังคงมีความเศร้าอยู่เป็นระยะ(แนะนำทุกคนที่เป็นเหมือนเราไปพบแพทย์ จะได้รักษาได้ทันเวลานะคับ) แต่พอได้ไปเจอผู้คน ได้พูดคุยกับคนอื่น ๆ ก็ทำให้สภาพจิตใจดีขึ้นเรื่อย ๆ แบบไม่รู้ตัว จนไม่รู้สึกว่าเศร้าอะไรแล้ว จะเศร้าก็แค่เรื่องเงินไม่พอใช้ (ฮ่า)
เหมือนกับที่มีคนบอกไว้ว่า มนุษย์เป็นสัตว์สังคม ไม่มีใครสามารถอยู่คนเดียวได้ ซึ่งมันก็จริงเพราะเมื่อเราเป็นสัตว์สังคม มันก็ยังจำเป็นต้องมีการติดต่อสื่อสารกัน วึ่งเป็นหนึ่งในกลไกเพื่อป้องกันการสูญพันธ์ของเผ่าพันธุ์มนุษย์นั่นเอง ต้องขอบคุณตัวเองเลยที่ไม่ขี้เกียจไปคาเฟ่ในวันนั้น จนทำให้จิตใจดีขึ้นได้ในวันนี้ (อาจจะดูพูดเกินจริง แต่มันคือเรื่องจริง) ทุกคนที่นี่อัธยาศัยดี และแต่ละคนก็มีเรื่องราวมาแชร์กันเสมอ ๆ
และก็จบปีแบบ งง ๆ
ไว้เดี๋ยวเราจะมารีแคปปี 2024 แยกแต่ละด้านอีกทีนะคะ โพสต์นี้ขอเล่าเรื่องที่เจอมาเป็นภาพรวมไปก่อน หลัก ๆ ก็อยากมาแชร์ว่าเรื่องดี ๆ ที่เจอมาและสามารถทำให้สภาพจิตใจที่ดีขึ้นเป็นอย่างไร
สุดท้ายก็ขอให้ทุกคนที่ผ่านมามีความสุขกับการเฉลิมฉลองท้ายปี 2023 และเจอกันใหม่ปี 2024 นะคะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
