เรื่องราวของอารมณ์ โลภโกรธหลงมันห้อมล้อมจิตเราอยู่ตลอดเวลา ..พอเราเริ่มมีอารมณ์ไม่พอใจ มันก็เริ่มเห็นคนั้นไม่ดี คนนั่นคนนี้ไม่ดี อารมณ์ทิฐิ ..มีเป็นตัวทิฐิ ก็เกิดขึ้น ..ยิ่งมายุแยง
..อารมณ์ยุแยง.ส่งเสริมให้อวดเก่ิงอวดดี .อารมณ์มันโยงใย พอเร่าเกิดอารมณ์ไม่พอใจไม่ชอบใจ ..อารมณ์ที่ใช้บอก ไม่พอใจไม่ชอบใจ มันเป็นของหนัก ก็ไหลลงมา .โมโหโกรธ .เกิดขึ้น เนื่องด้วยอารมณ์ที่เกิดขึ้นในตัวตน ยิ่งพัวพัน .เรื่องเครื่องรางของขลัง บ้างก็ว่าสายมู ..เวลาเค้าโมโห ก็ทวีความรุนแรงขึ้น ในสิ่งที่เค้าไปยึดเข้ามาในกายในจิตของเค้า ..
เรื่ิองราวที่ช่วยหนุนให้ ใจเย็น ก็เรื่องของคำว่า น้ำธรรมมีน้ำธรรมหล่อเลี้ยงจิต มีสติ มีศีลสมาธิปัญญา จึงเรื่องราวที่เราจะต้องสร้างมันขึ้นมา กายนี้มีคุณ กายพ่อแม่ให้จิตเราอาศัยอยู่ เร่ไม่ได้ นำไปใช้ ใช้กายไปสร้างกรรม ด้วยอารมณ์ที่ก้อมล้อมจิตตลอดเวลา
เราก็แบ่งปันเวลาที่เราใช้ ..ใช้ไปตามอารมณ์นึกคิดที่ไม่หยุดหย่อน เรานำมา ..หยุดเวลานั้น .นำกายมาสวดมนต์ กราบพระ ทำบุญทาน ประพฤติปฏิบัติธรรมขึ้นมา ยืน เดืน นั่ง นอน เราก็มีแต่คำว่าพุทโธ ..จิตก็ไม่ได้ไปเรื่องนั่นเรื่องราวของอารมณ์ที่จะเป็นห่วง ..ห่วงบ้าน ห่วง ..บ่วงของกรรม
เมื่อไม่ห่วง ไปกังวล ไม่มีอะไร ไม่มีอารมณ์รบกวนกาย ..กายก็สงบ จิตก็สงบ ..กระแสของธรรมก็ลงสู่จิต ..มีน้ำเย็นฉ่ำ ให้จิต ดื่มกินเย็นสบาย กายก็เป็นสุข ไม่ลุกลี้ลุกลน ไม่มีไฟแห่งอารมณ์มาเผาผลาญกายต่อเนื่องไปเผาผลาญจิต เพราะจิตอาศัยอยู่ในกาย กายมีราคะ จิตก็มีราคะ กายมีความโกรธ .จิตก็โกรธไปตามกาย ดับอารมณ์เสียได้ กายก็เป็นสุขใจเป็นสุข สงบร่มเย็น
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
