ทุกการคิด การพูด การกระทำจะมีข้อจำกัด ขีดจำกัดอยู่ ไม่ใช่ไปสุดเขตแดน ทำให้ตนเอง ผู้อื่นเดือดร้อน เมื่อความสุขคือการให้ เราให้ตนเองก่อน จึงให้ผู้อื่น เช่นที่เทพราหูเคยสอนครูว่าเมื่อเราหุงข้าวเสร็จแล้วเราต้องกินให้อิ่มก่อนจึงให้ผู้อื่น ไม่ใช่ให้ผู้อื่นกินอิ่มก่อนแล้วเราค่อยกิน หรือเมื่อปลูกบ้านแล้วเราต้องอยู่ก่อน แล้วจึงแบ่งให้ผู้อื่นอยู่ แต่ส่วนใหญ่ชาวพุทธเรามักเป็นม้าอารีย์ ชาวนากะงูเห่าไงล่ะเมตตามากก็เมตตำ ตอนนี้อะไรเต็มบ้านเต็มเมือง หลวงปู่ครูบาอาจารย์โดนกันเยอะ ไปไกลแล้วเรา
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
