บทความ Blockdit ตอน ไม่ต้องรอให้ถึงจุดหมาย จึงค่อยมีความสุข
แมทธิว ริคารด์ (Matthieu Ricard) เป็นนักวิทยาศาสตร์ชาวฝรั่งเศส เขาเรียนจบปริญญาเอกสาขาพันธุกรรมโมเลกุลจากสถาบันปาสเตอร์ กรุงปารีส
ชีวิตของเขาก็คงเหมือนนักวิชาการทั่วไป ทำงาน มีครอบครัว เกษียณ และจากโลกไป
แม้ยังอยู่ในวัยหนุ่ม เขารู้สึกเบื่อหน่ายชีวิตที่เขากำลังอยู่ และคงจะอยู่ไปตลอดชีวิต เขารู้ว่ามีบางสิ่งขาดหายไปในชีวิต
วันหนึ่งหลังจากที่เขาเห็นว่า เขาไม่อาจหาความหมายของชีวิตได้จากโลกตะวันตก เขาก็มุ่งตะวันออก
เขามุ่งหน้าไปที่อินเดีย ไปศึกษาพุทธทิเบต ณ อารามแห่งหนึ่งที่กาฐมาณฑุ เนปาล เทือกเขาหิมาลัย
เขากลายเป็นพระทิเบต
เขากล่าวว่า การแสวงหาความสบาย หรือที่เขาใช้คำว่า pleasant sensations (ความรู้สึกสุขสบาย) ไม่ใช่สิ่งเดียวกับความสงบสุข แต่นี่ไม่ได้หมายความว่าเราต้องปฏิเสธความรู้สึกสุขสบายเมื่อมันมาหา เพียงแต่เราต้องระวังว่าความรู้สึกสุขสบายไม่ใช่สิ่งถาวร และไม่ได้รับประกันความสุขโดยธรรมชาติ
เราทุกคนปรารถนาความสุข แต่เราอาจไม่รู้จริงๆ ว่าความสุขคืออะไร
ความสุขเกิดจากอะไร เป็นคำถามที่มนุษย์ถามกันเองมาตั้งแต่มีมนุษย์บนโลก ความคิดของคนจำนวนมากคือการมีวัตถุมากมาย มีร่างกายที่แข็งแรง มีเงินทอง มีชื่อเสียง ฯลฯ ก็คือความสุข
แต่นักบวชมองว่าความสุขเป็นสภาวะที่เกิดขึ้นในจิตเท่านั้น เพราะคนจำนวนมากที่ไม่มีวัตถุมากมาย ไม่มีร่างกายที่ดี ไม่มีเงินทอง ไม่มีชื่อเสียง ก็มีความสุขได้
บางทีความสุขเกิดขึ้นง่ายกว่าที่คิด
อัลแบร์ กามูส์ (Albert Camus 1913 – 1960) นักคิด นักปรัชญาชาวฝรั่งเศส และนักเขียนรางวัลโนเบลวรรณกรรมปี 1957 มีมุมมองต่อโลกและชีวิตที่น่าสนใจ น่าขบคิด
เขามองว่าโลกไร้สาระ (absurd) และชีวิตมนุษย์ก็ไร้สาระ
ชีวิตเราไม่มีความหมายอะไร
ความคิดนี้คล้ายแนวคิดของ Arthur Schopenhauer นักปรัชญาเยอรมันในศตวรรษที่ 19 ต่างกันที่ Schopenhauer เห็นว่าเราแก้ไขอะไรไม่ได้ เราคุมอะไรไม่ได้ แต่กามูส์เชื่อว่ามนุษย์ทุกคนมีอำนาจที่จะสร้างความหมายขึ้นมาเองได้ รวมทั้งการสร้างความสุข
ใช่ กามูส์เห็นว่าเราสร้างความสุขได้ แต่ไม่ใช่ความสุขแบบในนิทาน ที่จบด้วยวลี “Happily ever after” มันไม่สมจริง เพราะคนเราไม่มีวันพอใจในสิ่งที่ตนมี
ความสุขมาจากสองข้างทาง ระหว่างที่เราก้าวไปต่างหาก
เรียกว่า “enjoy the process”
คือการรู้จักมีความพึงใจ มีความสุขระหว่างทาง
มุมมองของกามูส์คือ อย่ามองว่าความสุขเป็นจุดหมายปลายทางที่ไกลแสนไกล หาได้ยากเย็น
รู้จัก enjoy the process ก็มีความสุขได้
นั่นคือรู้จักเก็บความสุขระหว่างทาง อยู่กับปัจจุบันขณะ และมีความสุขได้
ใช้ชีวิตทีละชั่วขณะ ทีละ moment
ระหว่างทางไปข้างหน้า เราทุกคนจึงควรหัดมีความสุขกับสองข้างทาง ไม่ใช่รอหรือคาดหวังว่าจะมีความสุขที่ปลายทาง
อย่างนี้เราจะมีความสุขได้ง่ายขึ้น
นักศึกษาจำนวนมากอดทนร่ำเรียนอย่างหนักเพื่อจะมีความสุขในวันรับปริญญา พวกเขามองว่าการเรียนคือความทรมาน แต่ก็ยอมอดทนเพื่ออนาคตที่ดีกว่า
แนวคิด enjoy the process บอกว่าแล้วทำไมไม่เลือกจะมีความสุขระหว่างเรียนหนักล่ะ? ทำไมไม่ไปมหาวิทยาลัยแต่ละวันด้วยรอยยิ้ม สนุกกับการเรียน (enjoy the process) ทำไมต้องรอจนถึงจุดหมายแล้วค่อยมีความสุข?
ความสุขไม่ใช่จุดหมาย ไม่ใช่ ‘ยอดเขาเอเวอเรสต์’ ที่ต้องปีนป่ายยากเย็น
ความสุขอยู่ที่สองข้างทางต่างหาก
ความสุขเล็กๆ สองข้างทางก็คือความสุข
และความสุขเกิดขึ้นง่ายกว่าที่คิด
ความสุขไม่มีข้อแม้ต่างๆ ว่า ต้องมีวัตถุสิ่งนั้นสิ่งนี้ จึงจะสุขได้
ความสุขไม่ได้มาจากการดิ้นรนไขว่คว้า ตรงกันข้าม มันมักเกิดขึ้นเมื่อเราหยุดดิ้นรน รู้จักปล่อย รู้จักวาง
ปรัชญาพุทธมองว่า ความสุขกับความทุกข์เป็นเพียงมายา เป็นสิ่งสมมุติ ไม่ใช่สิ่งถาวร เราปรุงแต่งมันเป็นรูปขึ้นมาเอง
เมื่อลดการแยกระหว่างสุขกับทุกข์อย่างเด็ดขาด ก้าวพ้นทวินิยม เราก็อาจเป็นอิสระ และเมื่อนั้นจิตก็สงบ แล้วความสุขก็เกิดขึ้น
เรามีความสุขได้เดี๋ยวนี้เลย
เพราะเราเลือกได้
เพราะความสุขเป็นทางเลือก (Happiness is a choice.)
และเนื่องจากแต่ละความสุขมีอายุไม่นาน ดังนั้นมีบ่อยๆ ได้ไม่ดีกว่าหรือ? เหมือนกินข้าวมื้อเล็กๆ แต่บ่อย
จึงอาจกล่าวว่า หากอยากมีความสุข ก็มีได้ทันที
เราเลือกได้ง่ายๆ
เพราะความสุขเป็นเรื่องง่ายๆ เราเป็นคนทำให้มันยากเอง
- 95
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
