โพสแรกของมกราคม
ขอให้เป็นโพสที่ เป็นของขวัญ ของฝาก แบ่งปัน
เพื่อชีวิตและครอบครัว ที่กำลังมีปัญหา หรือแม้แต่ยังคงรักกันดีอยู่ก็ดีนะคะ
”ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ความรักเป็นความร้าย ความรักเป็นสิ่งทารุณ และเป็นเครื่องทำลายความสุขของปวงชน ทุกคนต้องการความสมหวังในชีวิตรัก แต่ความรักไม่เคยให้ความสมหวังแก่ใครถึงครึ่งหนึ่งแห่งความต้องการ ยิ่งความรักที่ฉาบทาด้วยความเสน่หาด้วยแล้ว ก็เป็นพิษแก่จิตใจ ทำให้ทุรนทุรายดิ้นรนไม่รู้จักจบสิ้น
ความสุขที่เกิดจากความรักนั้น เหมือนความสบายของคนป่วยที่ได้กินของแสลง (ทำให้อิ่มก่อน แต่เกิดพิษในภายหลัง) เธอทั้งหลายอย่าพอใจในความรักเลย เมื่อหัวใจยึดไว้ด้วยความรัก(อุปาทาน) หัวใจนั้นจะสร้างความหวังขึ้นอย่างเจิดจ้า แต่ทุกครั้งที่เราหวัง ความผิดหวังก็จะรอเราอยู่”
“ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ความทุกข์ที่เกิดขึ้นจากการพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักที่พอใจนั้น เป็นเรื่องทรมานยิ่ง และเรื่องที่จะบังคับมิให้พลัดพรากก็เป็นสิ่งสุดวิสัย ทุกคนจะต้องพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักที่พอใจ ไม่วันใด ก็วันหนึ่ง”
รักแท้ไม่ได้มาด้วยความบังเอิญ ไม่ได้มาด้วยการตั้งความปรารถนา หรือจากการขีดเขียนกำหนดเอาไว้แล้วของอะไรหรือใคร แต่เป็นสิ่งที่คนเราต้องสร้างเอาเอง ต้องอาศัยความร่วมมือกันทั้งสองฝ่าย โดยมีเหตุ 3 ประการด้วยกัน คือ
1. เคยประกอบกุศลกรรมร่วมกันในอดีต คือเคยเกื้อกูลหรือประทับจิตประทับใจกันมาก่อน
2. ได้เอื้อเฟื้อเกื้อกูลกันอยู่ในปัจจุบัน
3. เหตุทั้งสองอย่างที่กล่าวมาประกอบกันและยังดำเนินอยู่
โดยรักแท้เกิดขึ้น เพราะคนสองคน
1. มีศรัทธาเสมอกัน (สมศรัทธา) โน้มไปสู่เป้าหมายหรือจุดมุ่งหมายเดียวกัน
2. มีศีลเสมอกัน (สมสีลา) มีหลักปฏิบัติและความประพฤติใกล้เคียงกัน
3. มีน้ำใจเสมอกัน (สมจาคา) คือความเสียสละใกล้เคียงกัน
4. มีการมองโลกเสมอกัน (สมปัญญา)
คู่ใดมีคุณสมบัติครบ 4 ประการ จะทำให้มีใจที่ดีต่อกัน เล็งแลกันด้วยสายตาเอ็นดู ไม่มีใจคิดอยากประทุษร้าย หรืออยากเอาชนะคะคานกันอย่างไร้เหตุผล แต่ละวันที่อยู่ด้วยกันจะมีแต่ความสุข ยิ่งอยู่นานยิ่งสุขมาก เป็นคู่บุญคู่บารมีต่อกันไปตราบนานเท่านาน
ทูบี...❤️❤️
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
