เมื่อถึงเวลา ที่ต้องอยู่คนเดียว เราก็ต้องพึงตัวเองให้ได้ ต้องช่วยเหลือตัวเองทั้งกายทั้งจิต แต่นั้นแหละ แม้ว่าเราจะอยู่คนเดียว แต่มันก็การใช้วัตถุข้าวปลาอาหาร ที่ผู้อื่นเค้่าไปทำมา ทำมาหากินเลี้ยงกายเลี้ยงครอบครัวกันอยู่ เหมือนว่าเราซื้อข้างมากิน มันก็มีเรื่องชาวนาปลูกข้าว เรื่องราวอะไรต่างๆ กว่าที่จะมาเป็นข้าวให้เรากลืนกินมาประทังสังขารประทั้งกาย ให้มีพละกำลัง
เรื่องมีธาตุนอกเข้าไปเสริมธาตุใน มันเป็นเรื่องที่โยงใย เป็นสายของกรรมอยู่ เป็นเรื่องราวของคำว่าอุปการะ อุปถัมภ์ เป็นเรื่องราวของคำว่า พระคุณกันอยู่ แต่คนเราก็จะมองไม่เห็น ในสิ่งเหล่านี้ คล้ายเรื่องของพระแม่โพสพ .ที่ท่านเป็นเหมือนรวบรวมธาตุดินน้ำลมไฟ มาเป็นเมล็ดข้าว พืชผักให้เรากิน . เรื่องราวทำนองมันก็พัวพันกันอยู่ เหมือนว่า ชีวิตคนเรา ..ที่จริงแล้ว มันพึ่งพาอาศัยกันอยู่ แม้ร่างกายที่เราอาศัยถึงเวลา ต้องไปแต่จิตดวงเดียว กายที่ไร้ลมหายใจ ก็มีคนเค้าช่วยสงเคราะห์แยกหาม ไปเผาทิ้ง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
