เพียงเศษเสี้ยวความรู้สึก
ชีวิตบางคราอาจเหมือน
เสายืนปักโด่เด่ เคว้างคว้าง
เสียเหลือกำลังใจ
ความรู้สึกของใครต่อใคร
แม้ดำเนินไปอย่างสอดคล้อง
ต้องกันเพียงใดหรือเต็มไป
ด้วยร่องรอยของความขัดแย้ง
มากมายเท่าใดก่ะตาม
เท้งเต้งลอยละล่องไปอย่างอ้างว้าง
เรื่องราวเหล่านั้นมันจะสำคัญ
เพียงใดต่อความรู้สึกของเรา
มีเพียงเธอกับฉันเท่านั้น
เรื่องราวนั้นอาจเป็นเพียง
ความในใจลับๆของเรา
ที่มันคงเป็นสิ่งที่ลอยลอย
อยู่ในอากาศมีเพียงเรา
เท่านั้นที่รับรู้
จอดนิ่งเฉยช่างเยือกเย็น ไร้จุดหมายเสียจริง!
สงสัยไม๊ว่า
เธอรึฉัน
ใครจะแกร่งใจใจแกร่ง
มากกว่ากัน
ฉันว่านะ
หลายครั้งที่ฉันแอบตั้งคำถาม
กังขาสงสัยว่า
ฉันคนเดียวรึเปล่านะ
ที่เฝ้าจดจำเรื่องราวทุกอย่างได้เพียงฝ่ายเดียว
“ฉันคนเดียวรึเปล่านะ”
Pataจะไปงงงวยถกเถียง
กะใครเล่าถ้าตั้งคำถาม
แบบนี้ ใครจะไปตอบแทน
ใจใครได้แต่อึ่ม….
ถามจุดยืนยันตัวตนรึ?
ถ้าถามใจถามตัวPataนะ
มันก่ะเป็นเช่นนั้นเพราะ
ทุกอย่างจดจำไว้เพียงคนเดียว
โฮ๊ะ อีกละป้อPata
ครวญจนเป็นไข้
เป็นไข้ก็เพราะครวญ
มัวแต่ใคร่ควรญจนเป็น
“ไข้ครวญ”อยู่นั่นแหละ
ไปกินยาเลย!
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
