5 ม.ค. เวลา 07:36 • ความคิดเห็น
ความคิดที่อยาก “พอเพียง เพียงพอ” เป็นช่วงเวลาที่จิตกำลังไตร่ตรองถึงความหมายของชีวิต ซึ่งเป็นสิ่งที่ควรค่าแก่การใคร่ครวญ ทว่า ความรู้สึกว่า “อยู่ไปวัน ๆ รอเวลาละสังขาร” อาจเกิดจากการตีความแนวคิดเรื่องความพอเพียงในมุมที่คลาดเคลื่อนไปเล็กน้อยครับ
การพอเพียงไม่ได้แปลว่าเราต้องหยุดทุกอย่างและรอคอยวันสุดท้ายของชีวิต แต่คือการเรียนรู้ที่จะอยู่กับสิ่งที่เรามี พร้อมกับค้นหาความหมายในสิ่งที่เราทำได้ โดยไม่ปล่อยให้ตัวเองจมอยู่ในความว่างเปล่าหรือไร้จุดมุ่งหมาย
“พอเพียง” และ “การใช้ชีวิตอย่างมีเป้าหมาย” จึงไม่ใช่สิ่งที่ขัดแย้งกัน หากแต่สามารถเดินไปด้วยกันได้อย่างลงตัวและสร้างสรรค์ชีวิตที่เปี่ยมความสุขและสมดุลครับ
โฆษณา