6 ม.ค. เวลา 18:50 • ปรัชญา
เมื่อเรารู้จัก ..อารมณ์มากขึ้น ..การที่เราได้ฝึกหัด บังคับกายให้นิ่ง จิตนิ่งได้ ..เมื่อทุกข์ของอารมณ์ เข้ามา.. วิญญาณทั้งหก ไปสัมผัสขึ้นมา เรารู้จักอารมณ์ที่มันมาปะทะ มึนๆงงๆ หน้าชา หงุดหงิด ..การที่จิตให่ฝึกฝนมา ..เราก็พยายาม ทำกายนิ่ง จิตนิ่งๆหายใจลึก กั้นลมหายใจ ..ค่อยเป่าลมออกไป ให้มีสติสัมปชัญญะอยู่ที่ ลมหายใจ
..อารมณ์เข้ามา จิตก็พิจารณาอารมณ์นั้น (จิตไม่นิ่ง ก็พิจารณาอารมณ์นั้นไม่ได้) จิตก็จะผลักอารมณ์นั้นออกไป จิตที่มีขันติ ..ก็ขันติต่ออารมณ์ ด้วยความนิ่งเฉย ..ให้อารมณ์ที่เหมือนของที่ลอยมากับน้ำ มาถูกหัวเรือ คือที่วิญญาณทั้งหก เราก็หลบหลีก เหมือนมาเน่า จะมาถูกหัวเรือ.
เรื่องราวที่จะสร้างจิต ให้มีขันติ พระท่านสอนให้เรา ฝึกหัด ทำกายให้นิ่ง จิตให้นิ่ง จิตต้องมีขันติ ปลดเปลื้องอารมณ์ อยู่ที่กายนิ่ง จิตเฉย ..
โฆษณา