10 ม.ค. เวลา 12:02 • สิ่งแวดล้อม

แว่วเสียงร้องไห้ จากใบไม้แห้ง

หากตั้งใจฟังดีๆ จะได้ยินเสียงสะอึกสะอื้นท่ามกลางความเงียบนั้น แม้ว่าความอึกทึกครึกโครม จากการซุ่มสังหารจะผ่านพ้นไป และเหตุการณ์ได้กลับเข้าสู่ภาวะปกติแล้วก็ตาม
กฎเกณฑ์ธรรมชาติ เป็นความจริงแท้ที่ไม่มีอะไรไปเปลี่ยนแปลงได้
เส้นทางชีวิตคนเรา ก็เช่นเดียวกัน เริ่มจากการเกิด เจ็บ แก่ แล้วก็ตาย ยกเว้นมีเหตุให้ต้องด่วนจากไปไม่ทันแก่ แต่มาตายเสียก่อน ก็มีให้เห็นบ้าง
จากยอดอ่อนที่ผลิขึ้นมาใหม่ เมื่อต้นฝนที่แล้ว ค่อยๆขยายใหญ่ขึ้นมา สีเขียวเข้มขึ้น ตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา ใบไม้ได้ทำหน้าที่ปรุงอาหารให้กับต้นแม่นำไปเลี้ยงดูส่วนต่างของต้นไม้ ทั้งลำต้นกิ่งก้านใบ ดอกและผลให้เติบโตขึ้นมา เป็นอาหารให้นกกาลิงค่าง แม้กระทั่งมนุษย์ ก็ได้ประโยชน์จากใบไม้อย่างฉัน
กิ่งไม้แห้ง กลีบดอกเหี่ยว ผลสุกงอม และใบไม้แก่ สีเหลืองส้มแดง หลุดจากขั้วทิ้งตัวเกลื่อนอยู่ใต้โคนไม้
แต่ไม้ป่าต้นนั้นก็ยังยืนตระหง่าน ท้าลมท้าแดดมาหลายปี วันนี้ ก็ยังยืนอยู่อย่างนั้น ยิ่งนานยิ่งสูงใหญ่ขึ้นทุกวัน
เสียงกร็อบแกร็บ กรอบแกรบ ส่งสัญญาณให้รู้ว่า มีการเคลื่อนไหวเหยียบย่ำกิ่งไม้ใบไม้แห้งทำให้แตกหัก เมื่อหมูป่า เก้งกวางแวะเวียนสลับกันมาหาอาหารกินใต้ร่มเงาของไม้ใหญ่
ลัดเลาะจากโคนไม้ออกไปไม่ไกล ตามทางด่านสัตว์เล็กๆก็จะพบแอ่งน้ำ บ่อน้ำตามธรรมชาติของสัตว์ป่าทุกชนิด ที่ได้พึ่งพิงดื่มกิน ที่มีเพียงไม่กี่แห่งในยามหน้าแล้งเช่นนี้
รอบๆบริเวณที่เงียบสงบตรงนี้ จะแปรสภาพกลายเป็นคิลลิ่งโซนขึ้นมาเมื่อไรก็ได้
ขนไก่ป่ากระจัดกระจายอยู่ทั่วบริเวณเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา เป็นอุทาหรณ์สอนใจได้เป็นอย่างดี
แค่เผลอก้มลงกินน้ำโดยไม่ระวังตัวเพียงเสี้ยวนาที แมวป่าตัวเขื่องที่ซุ่มอยู่ก่อนกระโจนครั้งเดียวก็ถึงตัว ตะปบด้วยเล็บที่คมกริบ ฝังคมเขี้ยวเข้าคอเจาะเส้นเลือดใหญ่ งับบีบหลอดลมรอจนกระทั่งไก่หยุดดิ้น แล้วก็คาบหายเข้าไปในป่ารก ทิ้งไว้แต่รอยหยดเลือดเป็นทาง
กระรอก กระแต และนกปรอด บนกิ่งไม้ที่เห็นเหตุการณ์ ส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าวด้วยความตกใจ เมื่อแมวป่าลับตา ทุกอย่างก็กลับสู่ความสงบเหมือนเดิม ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ใบไม้แก่ที่แห้งจนขั้วหลุดไปจากกิ่ง ปลิดปลิวไปตามแรงลมแล้วก็ร่วงลงสู่พื้นดิน แม้จะเสียใจอยู่บ้าง ก็พยายามปลอบและทำความเข้าใจ ว่าเป็นวัฏสงสารของการจากลาตามอายุขัย เกิดดับไปตามธรรมชาติ อย่างน้อยก็ยังเป็นอาหารให้หอยทาก กิ้งกือและใส้เดือน เศษซากสุดท้ายผุพังทับถมโคนไม้ยังกลายเป็นปุ๋ย
ที่เสียใจจนต้องแอบร้องไห้ ไม่ใช่สงสารตัวเอง แต่สงสารลูกไก่ ที่แม่กำลังฟักอยู่เต็มรัง อีกไม่กี่วันก็จะเจาะเปลือกไข่ออกมาดูโลกได้แล้ว กลับต้องมาพบโชคร้าย ตายโคมคารัง เพราะแมวใจร้ายตัวนั้น ที่มาขโมยชีวิตแม่ไป
ที่แอบร้องไห้ไม่อยากให้ใครเห็น กลัวจะถูกหาว่าอ่อนแอ แต่ป่าก็ยังได้ยิน เสียงร้องไห้ จากใบไม้แห้ง
โดย.. พี่ชื่อวิช
โฆษณา