ก่ะแค่ธรรมชาติหยอกเย้า
ถ้าเราสามารถฟังสัญญาณ
ธรรมชาติออก สัมผัสรับรู้
อย่างแผ่วเบาเราอาจจะ
ได้ยินเสียง
สงบนิ่งเยือกเย็นดั่งสายน้ำ
เจ้าสายลมจอมกวน
หยอกเย้าใบไม้
ให้อ่อนไหวลู่ล้อรับสายลม
อย่างร่าเริง
เจ้าพรายฝนพรำ
หยอกเย้า
ผืนดินที่เขียวชอุ่มงดงาม
เจ้าปลาน้อยจูบล้อผืนทราย
อย่างอบอุ่น
เจ้าแสงตะวันจากปลายฟ้า
สาดส่องลงมาล้อรับ
ไอน้ำที่กำลังจะลอย
ไปหาปุยเมฆขาว
ต่างหยอกเย้ากัน
แล้วน้ำตาของใครบางคน
ที่หยดร่วงรินไหลลงแบบ
มิตั้งใจหยอกล้อผืนดินผืนน้ำ
หรือท้องฟ้าอ้างว้างกว้างในใจ
จะระเหิดระเหยขึ้นไปบนฟ้า
อย่างน่าอายไม๊นั่นน่ะ
ไปถามคุณลุงเถอะ
Pataคงช่วยคิดไม่ได้
เพราะแก้มยังไม่เหือด
แห้งเม็ดน้ำจากตาเลยอ่ะ
เด๋วมาบอกนะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
