เคยบอกนะ
ว่าการสูดลมหายใจ
เข้าปอดของเราใน
แต่ละครั้งอาจสื่อถึง
การเห็นแก่ชีวิตตนเอง
เพราะรักชีวิตตนเองที่สุด
ที่จะหายใจเอาอากาศที่
มานุดและสัตว์โลกจำเป็น
อย่างที่สุด
เธอคุณเขาเค้าพวกเรา
จะรู้ไม๊น้อ!
ทุกอย่างคือลมหายใจของกัน
ออกซิเจนที่เข้าไปในปอด
ของเราเปลี่ยนแปลงเป็น
คาบอนไดออกไซด์
ที่พืชปรารถนาที่สุดเช่นกัน
และแปรเปลี่ยนออกมาเป็น
ออกซิเจนให้เราอย่างเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตกัน
ตลอดไป
ชีวิตที่เฝ้าจุนเจือกันเสมอไง
ว่าไปแล้วลมหายใจ
ของเราก่ะอาจเคยเป็น
ลมหายใจของต้นไม้
ใบหญ้าดอกไม้
ต่างผูกพันกันอย่างสมดุลย์
ลมหายใจของเธอและฉัน
ตามตรรกะแล้วย่อมอาจ
เป็นของกันและกันได้
ฝันไปซะเหลวไหลเชียวว่า
วันไหนวันนั้นวันวาน
หรือวันเมื่อวาน
รึวันนี้
ลมหายใจของเธอที่สูดเข้าไปเต็มปอดเต็มใจนั้นคือลมหายใจฉันที่ส่งผ่านแมกไม้น้อยใหญ่ไปถึงเธอ
เข้าไปในกายในใจซั๊กวัน
เพ้อพร่ำเพ้อพร่ำเพ้อไปได้ โถ๊ะ!
Pataก่ะพยายามส่งไปนะแต่
ส่งไปไม่ถึงอาจต้องซ๊ากกะที
อาจต้องรอให้จมูกเราติดกัน
สักวันจะได้แบ่งปันลมหายใจ
ที่เรียกว่า“เรา”ร่วมกัน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
