คืนเพ็ญ ; วันพระแรกของปี ; ต้องเป็นตัวของตัวเอง ; อย่าหดหัวอยู่ในกระดอง ; ปกป้องอาณาเขตของตนเอง
พรจากฟ้าสู่แผ่นดิน
คืนดือนเพ็ญที่จันทร์สว่างเต็มดวง งดงามมาก ในยามที่มืดสนิทแสงแห่งดวงจันทร์จะทำให้สว่างไสวไปทั่ว
เหมือนดวงไฟที่ส่องให้แก่โลก เป็นข้างขึ้นเปรียบเสมือนชีวิตพอข้างแรมก็มีดวงดาวระยิบระยับ แม้จะไม่สว่างเท่าดวงจันทร์ก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรเลย เมื่อเรามองโลกมองชีวิตเราเข้าใจได้ว่า ทุกชีวิตเหมือนดวงจันทร์เหมือนดาวมีคุณค่าในตนเองเสมอ
ยามดวงจันทร์สว่างมากดาวก็เหมือนสว่างน้อย จริงๆแล้วแสงดาวคงสว่างเท่าเดิม คนเราก็เช่นกัน เราก็เป็นเรา คุณค่าเราก็คงเดิม จำเป็นไหมที่ใครๆจะต้องมามองเห็นและชื่นชมยอมรับ
“#ใบประกาศใดใดก็ไม่เยี่ยมเท่ากับใบประกาศที่เราออกให้ตัวเราเองเพราะเรารู้จักตัวเราดีที่สุด” “#ต่อให้เราดีแสนดีใครมาบอกว่าเราเลวเราก็ไม่ได้เลวตามปากเขา” “#ถ้าเราเลวแสนเลวใครมาบอกว่าเราดีเราก็ไม่ได้ดีตามปากเขา” ”#คุณค่าของเราจึงอยุ่ที่การปฏิบัติตัวของเราไม่ใช่อยู่ที่ปากคน“
“#จงก้าวเดินออกมาอย่างสง่าผ่าเผยเห็นคุณค่าในตนเอง เป็นมดก็มีค่าอย่างมด เป็นช้างก็มีค่าอย่างช้าง #ก้าวเดินต่อไปอย่างทรนงองอาจ ไม่ต้องสนใจเสียงแมลงหวี่แมลงวัน เสียงจิ้งจกตุ๊กแก เสียงหมาเห่า สร้างความเป็นตัวของตัวเองขึ้นมา อย่าทำเป็นดัดจริตเหมือนเต่าซุกอยู่ในกระดอง สุดท้ายมันต้องยื่นแขนยื่นขาออกมาเดินอยู่ดี #เพราะโลกใบนี้เป็นของทุกชีวิต #เว้นอาณาเขตเท่านั้นของใครของมันอย่ามาล้ำเส้นกัน #ทุกชีวิตมีสิทธิ์ปกป้องอาณาเขตของตนเอง
เราต้องรักตนเอง รักบ้านตนเอง รักแล้วต้องดูแลรักษาทำให้ดีขึ้น ปกป้องไม่ให้ใครมาย่ำยีทำลาย ด้วยแสงเพียงน้อยนิดแต่มีคุณค่า ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่เข้ามาและหายไปตามกาลเวลาอันสมควรเหมือนข้างขึ้นข้างแรม
”โน่นแน่ะดวงจันทร์ ดูสิจันทร์มองเรา โน่นแน่ะดวงจันทร์ ดูสิจันทร์มองเรา อย่าหลบไปไหนนะจ๊ะจันทร์เจ้า
ส่องมาให้เราเห็นก่อน…“ มาร้องเพลงนี้กันค่ะ
แม่มณีรัตนา
พุธ ๑๕ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ ๐๖.๔๐น.
จงก้าวออกมาอย่างทรนงองอาจ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
