ความรู้สึกนึกคิด มันมาจากเรื่องราวของอารมณ์ เมื่ออารมณ์เปลี่ยน เช่นคิดเรื่องคนนั้น มันก็ยึดอารมณ์นึกคิดเกี่ยวข้องกับเรื่องคนนั้น พอนึกไปถึงเมื่อวานกินข้าวอร่อย มีความสุข อารมณ์มันก็เปลื่อนแปลวไปเรื่อย ไม่เป็นเวล่ำเวลาเสียด้วย เค้าจึงว่า อารมณ์นั่นมันไม่เที่ยง ไม่มีตัวตน แต่เราไปยึดให้มีตัวตน เช่น อาศัยโกรธ หากมันเกิดขึ้น เราก็ทนอยู่นิ่งๆ ..ให้อารมณ์โกรธมันพัดผ่านไป เมื่ออารมณ์โกรธมันผ่านไป กายเราก็กลับมาเป็นปกติ ไม่ไปยึดอารมณ์โกรธนั่น
เรื่องของการเดินจงกรม เราบังคับกายให้เดิน แต่จิตเราไม่ไปนึกคิด ที่มันนึกคิดก็เพราะมีอารมณ์ เมื่อจิตไม่มีอารมณ์ กายเค้าก็ทำงานของเค้า ตามที่จิตสั่งให้เดิน กายก็เบาจิตเบา ไม่มีอารมณ์รบกวน หากสังเกตที่กายเบา จิตเบา กายเก็เป็นสุข จิตก็เป็นสุข สุขของกาย สุขของจิต ที่ว่างเว้นจากอารมณ์นึกคิด
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
