มีกรอบระยะเวลาที่แน่นอนคือ จบเทอมก็จบ ชีวิตจริงบางทีเราไม่ได้มีตัวเลือกมาก ในภาษาธรรมะเรียกว่า “ฝึกฝืน” ต้องไม่สร้างความเคยชินให้ตนเอง ด้วยการยอม จะยอมไปเรื่อยๆ เป็นการฝึกเอาชนะจิตตนเอง จะชนะทุกอย่าง คนยุคนี้ต้องเข้มแข็ง
เขาจะมองเราอย่างไรไม่ต้องสนใจ เราไม่มองก็ไม่เห็น ภาษาธรรมมะเรียกว่า “ปิดจิต” คือเราปิดตาไม่มองเขาเท่ากับไม่เปิดใจเรา “ชีวิตคือการเรียนรู้”