16 ม.ค. เวลา 23:02 • ความคิดเห็น
เราจะไม่หนี มองเป็นอากาศธาตุ ไม่มีตัวตน เพราะในชีวิตจริงเราจะวิ่งหนีตลอดไม่ได้ ถ้าหนีต้องเริ่มต้นใหม่เสียเวลาค่ะ ชีวิตต้องสู้ วันข้างหน้าจะต้องเจอสิ่งที่ไม่ชอบอีกมากมาย เราจะเลือกเอาแต่สิ่งที่ชอบอย่างเดียวไม่ได้ ผิดความเป็นจริงของโลก อดีตหรืออะไรไม่สำคัญแล้ว เพราะจบกันไปแล้ว อย่าเอาเข้ามารุงรัง ชีวิตต้องเดินต่อไปด้วยอนาคตของเรา เป็นครูครูจะทำแบบนี้
มีกรอบระยะเวลาที่แน่นอนคือ จบเทอมก็จบ ชีวิตจริงบางทีเราไม่ได้มีตัวเลือกมาก ในภาษาธรรมะเรียกว่า “ฝึกฝืน” ต้องไม่สร้างความเคยชินให้ตนเอง ด้วยการยอม จะยอมไปเรื่อยๆ เป็นการฝึกเอาชนะจิตตนเอง จะชนะทุกอย่าง คนยุคนี้ต้องเข้มแข็ง
เขาจะมองเราอย่างไรไม่ต้องสนใจ เราไม่มองก็ไม่เห็น ภาษาธรรมมะเรียกว่า “ปิดจิต” คือเราปิดตาไม่มองเขาเท่ากับไม่เปิดใจเรา “ชีวิตคือการเรียนรู้”
โฆษณา