19 ม.ค. เวลา 01:06 • ปรัชญา

ความยึดมั่นถือมั่น ; การวางจิตคือหนทางของการปล่อยวาง ; การวางจิต ; ธรรมะพิจารณา ; หนีทุกข์

พรจากฟ้าสู่แผ่นดิน
การปฏิบัติธรรมเป็นการฝึกจิต ฝึกแบบไหน…ฝึกคิดพิจารณาทุกเรื่องทุกอย่าง ฝึกเพื่ออะไร…ฝึกเพื่อให้เราเป็นผู้ที่ละเอียดถี่ถ้วนรอบคอบ ฝึกแล้วได้อะไร…ฝึกเพื่อให้เกิดสติเมื่อเกิดสติแล้วจะไม่ประมาท ดังที่พระพุทธตรัสว่า #ความประมาทเป็นหนทางแห่งความตาย พระอรหันต์ท่านฝึกจิตเจริญสติจนกระทั่งท่านมีสติตลอดสายเป็นเส้นตรง คือทรงสติตลอดเวลา พวกเราเป็นปุถุชนมีสติบ้างขาดสติบ้างเรียกว่าขาดๆเกินๆ
สภาวะจิตมี ๒ สภาวะคือยึดกับปล่อย อาการที่จิตยึดมั่นถือมั่นถ้ายึดมั่นถือมั่นมากก็ทำให้เป็นทุกข์ เรายึดมั่นเราจะทุกข์เราต้องฝึกวางจิต #การวางจิตคือการปล่อย ปล่อยสิ่งที่เรายึด เช่นการยึดคือการคาบก้อนอะไรเน่าๆไว้ในปาก การปล่อยคือการอ้าปาก สิ่งที่คาบไว้ก็หล่นออกมา ในธรรมะพิจารณาวางอย่างไรมีวิธีการฝึกคือ เมื่อเราได้สิ่งใดมาเราต้องบอกกับตนเองว่า วันนี้ได้มาแล้วก็ไปจากเราได้ ไม่ช้าก็เร็ว เมื่อได้มาก็ดีใจ เมื่อจากไปก็เสียใจ พรุ่งนี้จะได้จะเสียอะไร
เมื่อเรามีความสุขได้เราก็มีความทุกข์ได้ #เมื่อเราทุกข์ได้เราก็สุขได้ถ้าเราคิดเช่นนี้ยามทุกข์ก็ไม่ทุกข์มากเรียกว่าการวางจิต #การวางจิตเป็นหนทางของการปล่อยวาง เป็นทางอันประเสริฐเรียกว่า #ทางสายกลาง จะทำให้เราทุกข์น้อย เป็นการรักษาจิต นี่คือสิ่งที่พระพุทธองค์สอนให้มองตนเอง ไม่ให้มองดูผู้อื่น ให้พิจารณาตนเอง #ด่าตนเองแล้วได้ดี กิเลสน่ะเนียนนะ หลอกแซ่บ ด่าคนอื่นแล้วกิเลสตนเองพราว
การวางของเทพราหู เมื่อท่านสอนธรรมะเสร็จ ท่านจะพูดว่า “เชื่อก็ดี ไม่เชื่อก็ดี” “ถ้าพวกเธอไปทำก็ดีไม่ทำก็ดี”
ในยุคกลียุคที่เต็มไปด้วยสารพัดปัญหา สารพัดทุกข์นี้เราต้องฝึกจิต ฝึกการวางจิต รักษาจิต เมื่อเรารักษาจิตได้เราจะรู้สึกเต็มอิ่ม จะใจเย็น ร้อนน้อยหรือไม่ร้อนเมตตา ให้อภัย จิตไม่พร่องไม่ขาดแคลน จะเกิดปัญญา…นี่คือ #ธรรมะพิจารณา🙏🙏😍😍😇😇
พรจากฟ้าสู่แผ่นดิน
อาทิตย์ ๑๙ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ ๐๖.๔๖ น.
โฆษณา