20 ม.ค. เวลา 02:34 • ความคิดเห็น
คนมีเงินมีทอง ไม่ใช่ว่า อยู่ๆมันจะมีเงินมีทองเสียเมื่อไหร่ มันก็ต้องมีการสร้างการสะสมมา หาเงินทอง มาได้ ก็แบ่งปันให้เป็นทาน ให้เป็นบุญกุศล เกิดขึ้น ทำด้วยความเต็มใจ เราลองศึกษา เรื่องราวของชาดก องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านสร้างทาน สร้างบุญกุศลมาตลอด ที่เค้าเรียกว่า เมื่อได้กายเป็นมนุษย์ ท่านก็นำกายนี้มาสร้างทานบุญกุศลบารมี
จิตของท่านเมื่อเกิดมามีกายเป็นมนุษย์แต่ชาติ ก็มีบุญกุศล ไปเกิดในที่ดีๆ เหมือนว่า บุญกุศลทรัพย์สมบัติ มารอยคิยอยู่แล้ว ยิ่งทำสร้างสะสมแต่ชาติ มันก็เพิ่มพูนขึ้น เกิดมาก็ทำอีก เกิดมาใช้บุญกุศล ร่ำรวยยศศักดิ์ ทรัพย์สินเงินทอง ก็เบื่อ ..ไม่อยากเกิดมาใช้อีก เหมือนชาติพระเวสสันดร ก็ให้ทานทรัพย์สิน บุตรธิดา แต่ตัดไม่ขาด ก็ต้องเกิดมาใหม่ จนมาชาติพระสิทธัตถะ ก็สละตัดขาด หนี่เวียงวัง เข้าป่า
เรื่องของคนมีเงินมีทอง เป็นทั่งคนดี มันมีอยู่ในตัวตน ที่เค้าว่า ในกายเรานั้น มีมีคนดีคนชั่ว เหมือนคนสองคนอยู่ในกายเดียวกัน นั่นก็คือ อารมณ์..บางครั้งดี บางครั้งหงุดหงิด อยากได้อย่างนั้นนี้ ตำเตียน ผรุสวาทอย่างนั้นอย่าง ..คนขั่วมันเกิดขึ้นที่กายแล้ว
คนที่เค้ามีสติปัญญา เค้าก็ใช้ทรัพย์สินเงินทอง แบ่งปันให้เกิดขึ้น ในคำว่า สะสมบุญกุศลบารมี ทำด้วยความเต็มใจ เพราะตายไปมันกทิ้งไว้ในโลก จิตเค้าไม่ยึดติดในทรัพย์สมบัติ ยศศักดิ์ มันจิงๆโลก มันเรื่ิองราวของจิตใครจิตมัน ..สติปัญญาของใครของมัน ทำให้กันไม่ได้ แข่งขันกันก็ไม่ได้ เพราะมันอ่านจิตใจกันไม่ออก .ว่าคนดีคนไม่ดีที่อาศัยอยู่ในตัวตน มันยึดอะไรบ้าง
..เราก็ค่อยๆปลดเปลื้องมันออกไป..ให้กายเบาจืตเบาบางจากอารมณ์กรรมตัวกระทำ ที่สำคัญ จะได้ไม่ต้องมาเกิดตายกันบ่อยๆ แล้วจะได้ไม่ต้องเกิดมาแก่งแย่ง ชืงดีชิ่งเด่น แข่งขันอะไรกับใครอีก
บางดวงจิต สะสมบุญมาดี แต่ก็ไม่เคยฟังธรรม ไม่ปฏิบัติธรรมขึ้นมา ..ทำบุญหวังร่ำรวย ..พอเกิดมาเค้าก็ร่ำรวย แต่ก็ไม่สติปัญญาแก้ไข นิสันดานที่หลง ความโลภโกรธหลง เค้าก็หลงในทรัพย์สมบัติเงินทอง บริวาร..ยศศักดิ์ .หลงว่ายิ่งใหญ่ ..ใหญ่โต ..แล้วก็ความยิ่งใหญ่นั้น ก็ทำลายจิต สร้างมันแต่กรรม ที่พาลงอบายภูมิ นรกเปรตอสุรกาย เป็นที่อาศัย ..ไปแล้วไปลับไม่กลับมามีกายมนุษย์อีกยาวนาน ไปทุกข์ทรมานยาวนาน . ด้วยความที่เห็นว่า ตัวเองดีแล้วที่อารมณ์กรรมส่งเสริมให้ ..สร้างแต่กรรมต่อเนื่องเป็นเนื่องนิจ
โฆษณา