ขึ้นดอยไปแต่เช้า ไปหมู่บ้านจอลือเหนือ ลงมากินข้าวเที่ยงที่บ้านกองอูม
แล้วก็ไปกันต่อที่บ้านจอลือใต้ นอนที่นั่น 1 คืน
ตื่นเช้ามา....กรี๊ดๆๆ ทะเลหมอกเต็มพื้นที่
ที่โรงเรียนจอลือใต้ เป็นโรงเรียนสาขา มีถึงชั้น ป.3 มีเด็ก 22 คน กับครูไม่กี่คน
ที่นี่ไม่มีไฟฟ้า เพราะระบบไฟฟ้าเสีย
น้ำประปามาไม่ถึง
อุปกรณ์การเรียน สื่อการเรียนการสอน หนังสือสำหรับเด็กมีน้อย..แทบจะไม่มี...ที่นี่ต้องการมาก!
ถ้าจะเรียนต่อ ผู้ปกครองต้องขี่มอเตอร์ไซค์ไปส่งลูกที่โรงเรียนหลัก ซึ่งลงดอยลงไปประมาณ 10 กว่า กม. เราจับเวลาในการขับรถยนต์ใช้เวลา 45 นาที
แม้ว่าลงดอยมาแล้ว แต่ก็ยังอยู่บนดอยอยู่นะ
ถนนหนทางลำบาก เป็นถนนดินแคบๆ รถยนต์สวนกันไม่ได้ แค่รถมอเตอร์ไซค์จะสวนกับรถยนต์ยังขี่สวนกันไม่ได้เลย
รถมอเตอร์ไซค์ต้องจอดหาที่หลบ
ข้างนึงเป็นเขา อีกฝั่งของถนนเป็นหุบเหวสูง มองหาพื้นดินไม่เจอ
ถ้าเป็นช่วงหน้าฝนก็เท่าทวีความยาก-ลำบากในการเดินทางไปอีก
การไปเรียนต่อก็คงเป็นไปได้ยาก
แล้วเด็กๆจะอ่านออก เขียนได้...ได้อย่างไร?
...ถ้าโรงเรียนยัง 'ขาด' ในทุกๆ เรื่อง
เราจะทำอย่างไรดี.?..
ถ้าจะให้โรงเรียน 'มีพร้อม' เหมือนกับที่อื่นๆ
😭เราแน่นอก...จุก มาก น้ำตาไหลอยู่ข้างใน กับเรื่องที่รับรู้
มีอีกหลายหมู่บ้านที่เป็นแบบนี้
เรามาถ่ายสารคดี เรื่องความเสมอภาคทางการศึกษา เด็กๆ ที่หลุดไปจากระบบการศึกษาต้องได้เรียนหนังสือ
แต่โรงเรียนของหนูไม่พร้อมให้หนูได้เล่าเรียน
#ความเสมอภาคทางการศึกษา
#สื่อชุมชนแม่ฮ่องสอน
#พริกกะปิหอมกระเทียม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
