เมื่อวาน เวลา 02:20 • ปรัชญา
บางครั้ง .เวลาที่เรา สมมุติว่า เราอยู่บ้าน .อยู่คนเดียว .นานๆ ก็มีคนรู้จัก ญาติพี่น้องมาพัก พูดคุยสนุกสนาน ทำอาหารอะไรกิน มีความสุขร่าเริง ..พอเค้่ากลับกันไปหมด ..บ้านสงบ เงียบเหงา เหงาหงอย ..อารมณ์ว้าเหว่ ..มันก็เกิดขึ้น มันเหมือนอยู่ตัวคนเดียว จะว่า โศกเศร้าก็ไ ม่ใช่ ..มันหงอยๆ ว้าเหว่ นั้นก็เป็นอารมณ์ที่เกิดขึ้น อารมณ์นั่นมันไหลออกมา จากธาตุทั้งสี่ในตัวตนของเรา
เมื่ออารมณ์มันไหลออกมา .เกิดขึ้นจิตมันก็ยึด อารมณ์ว้าเหว่ ยิ่งนึกถึง อารมณ์นี้มนก็ไหลออก เหมือนไปเรียกร้อง ..ให้อารมณ์นั่นมา ..จะเดินเหินที่ไหน ก็ว้าเหว่ เพราะมันจากส่วนลึกในตัวตน คือ ธาตุทั้งสี่
คราวนี้เราจะแก้ไข ก็พยายาม ทำจิตเฉยๆ นิ่งๆ บอกตัวเอง..นี่อารมณ์ว้าเหว่ มันเกิดขึ้นกับตัวเรา มันก็เป็นอย่างนี้ แหละ ..เราก็มีสติปัญญา ..สลัดละอารมณ์นี้ไป เมื่อยังสลัดไม่ได้ เราก็นำกายมาสร้างบุญกุศล ..สวดมนต์ ฝึกหัด ภาวนา ..เดินจงกรม ..เพื่อให้ธาตุทั้งสี่ บันทึก เอาสิ่งที่ดีเข้าไป ในธาตุทั้งสี่ ที่เค้าเรียกว่า เอาน้ำดีไปไล่น้ำเสีย
เรื่องราวเหล่านี้ กาย อารมณ์ จิต เราก็เรียนรู้จักได้ อาศัยการสร้างบุญ การปฏิบัติ .ของตัวเอง เพราะมันเกิดในกายที่เราอาศัย ..กายนั้นมีกรรม เราก็ฝึกหัดเรียนรู้ กระทำให้กายนี้ เป็นกายบุญ ..จะได้พ้นไปจากอารมณ์ว้าเหว่ …ที่ถึงแม้ ..จะอยู่ที่ไหน มีเพื่อนฝูงพูดคุย สนุกสนานเฮฮากัน ..เค้าสนุก ..แต่อารมณ์ที่ตัวเรา มันเป็นตัว ว้าเหว่ ..มันคลุมกาย คลุมจิต .ที่ว่า ตัวว้าเหว่..มันเกิดขึ้น อารมณ์นั้นไม่มีตัวตน ..ก็เราไปยึดเค้าเอง
คราวนี้ ..คนทีเค้าฝึกหัดปฏิบัติมาดี ..เค้าก็ละอารมณ์ว้าเหว่ได้ง่าย .นั่นก็คือ มีสติสัมปชัญญะ ที่จะเท่าทันอารมณ์ จิตก็มีกำลัง เข้มแข็ง ละอารมณ์นั้นไปได้
อารมณ์ที่แตกต่างกัน ตัวเหงา ..มันก็ไปหาคนนั้นคนนี้ พูดคุย ระบายอะไรบ้าง ก็หายเหงาไปได้ . แต่ไอ้ตัวว้าเหว่ ..นี่ ..ไปอยู่ที่ไหน คนมากมาย มันก็..ว้าเหว่..เดียวดาย
โฆษณา