กี่บาด (นวนิยาย รางวัลซีไรต์)
เป็นงานเขียนที่อ่านข้ามปี ได้มาติดกระเป๋าอ่านวันละบทสองบท อ่านแบบเว้นวันบ้าง เพราะปลายปีที่แล้ว (ธันวาคม)เป็นช่วงที่นั่งนิ่งๆ อ่านหนังสือได้ไม่ถึงชั่วโมงก็ต้องมีเหตุให้ลุกขึ้นไปทำอะไรต่อมิอะไร แต่ส่วนตัวคิดว่า นวนิยายแบบนี้ส่งผลดี กับช่วงเวลาที่ผมอ่าน เพราะผู้เขียนเล่าแบบไปเรื่อยๆ เรื่องค่อยๆ ดำเนินออกมาให้ผู้อ่านรับรู้แบบค่อยเป็นค่อยไป ไม่เร่งให้เราผลิกหน้าต่อไป จนเกินงาม มันจึงเหมาะกับช่วงเวลาที่สบายๆ คือแบบ อ่านวันนี้บทสองบท วันมะรืนมาอ่านต่อก็ยังต่อติด
ในส่วนของนวนิยาย ดีงามตามคำตัดสินของคณะกรรมการ ควรค่าแก่การได้รางวัล ผมชอบที่ผู้เขียนเล่าเรื่องของคนสามรุ่น ผ่านวิถีชิวิตชาวล้านนา ผ่านเรื่องเล่าที่มี กี่ทอผ้า และผ้าซิ่นตีนจกเป็นสัญลักษณแทนค่าช่วงชีวิตที่สืบทอดกัน ทั้งเรื่องดีงามและเรื่องราวชะตากรรมชีวิตที่ขมขื่น ได้แยบผล เหมือนคนอ่านได้มองลึกลงไปที่เส้นด้ายแต่ละเส้นสายที่ผู้ทอ(ผู้เขียน) บรรจงรังสรรค์ขึ้น ต้องใช้เวลาและสายตาที่นิ่งและนานพอ
สิ่งที่ไม่โดดเด่น แต่เพราะเล่าออกมาแบบเรียบง่าย ด้วยความจริงที่ลึกสุดใจ มันจึงตรึงใจให้หวนคบคิดเสมอก็เห็นจะเป็นเรื่อง เพศสภาพ และความหลากหลายทางเพศที่ตัวละครต้องเผชิญ ผมชอบที่ผู้เขียนไม่แสดงออกแบบเรียกร้องให้มองเห็น เพื่อเชิดชูความเท่าเทียม แต่ผู้เขียนเล่าแบบซ่อนเร้น และเผยถึงชะตากรรมที่ต้องเผชิญ มันจึงส่งผมให้ผู้อ่านมองเห็นค่าของความเท่าเทียมแบบไม่ไม่รู้ตัว
สำหรับผมแล้ว…นวนิยายเล่มนี้ เป็นงานที่อ่านแล้วผมได้กำลังใจ ทั้งในเรื่องของคนเขียนหนังสือ และคนอ่านไปพร้อมๆกัน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
