เมื่อวาน เวลา 15:02 • ปรัชญา

หากความรักที่แท้จริงไม่ได้ถูกวัดด้วยคำพูด แต่ด้วยความเงียบที่อบอุ่น เราจะยังรู้สึกถึงมันได้หรือไม่?

บนพื้นกระเบื้องเย็นๆ ที่เรานอนแนบกับสิ่งมีชีวิตตัวเล็กๆ ขนฟูนุ่ม เสียงหายใจที่สอดประสานระหว่างเราเหมือนทำนองของชีวิตที่เงียบงันแต่เต็มไปด้วยความหมาย ไข่เดียว ลูกที่ฉันไม่ได้คลอด แต่ฉันรักเหมือนหัวใจอีกดวงของฉัน การกอดเขาไว้แน่นๆ เป็นการบอกรักที่ลึกซึ้งกว่า "I love you" สามคำนี้เสียอีก
ในทุกๆ วัน เขาไม่ได้พูด ไม่เคยตอบโต้คำพูดของฉัน แต่แววตาเล็กๆ คู่นั้น กลับสะท้อนทุกอย่างที่คำพูดไม่สามารถทำได้ ฉันมักตั้งคำถามกับตัวเองว่า ถ้าวันหนึ่งเขาหายไป... จะมีอะไรที่ฉันหลงลืมมอบให้เขาไปบ้าง?
ความรักนั้นไม่ได้มีเสียง ไม่ได้มีคำหวานให้จดจำ แต่มันคือการอยู่ตรงนั้นเสมอไม่ว่าดีหรือร้าย คือการมองตากันโดยไม่ต้องพูด และการยอมรับซึ่งกันและกันอย่างไม่มีเงื่อนไข ไข่เดียวทำให้ฉันเรียนรู้ว่า ความรักที่แท้จริงนั้นไม่ใช่การให้ แต่คือการ "เป็น" และ "อยู่"
วันนี้ฉันอยากถามคุณ...
ความรักในชีวิตของคุณเคยสอนอะไรคุณบ้าง?
เพราะสำหรับฉัน ไข่เดียวไม่ได้เป็นแค่แมว แต่เป็นครูของชีวิต...
เรื่องเล่านี้ไม่ได้เป็นเพียงความทรงจำของผู้เขียน แต่เป็นบทเรียนของทุกหัวใจที่มีรัก จงรักด้วยการอยู่ด้วยกัน และรักในความเงียบที่ไม่ต้องอธิบาย...
...ปลายดาวอินฟินิตี้
โฆษณา