ตอนที่ 3 คนที่อยู่ด้วยกันมาตลอด
ย้อนกลับไปเมื่อ 9 ปีที่แล้ว
“แม่นี่แฟนหนู!!! คริคริ”
ดาวชี้รายการโทรทัศน์ที่ยูก้ากำลังทำการแสดงอยู่
“อ๋อ..คนนี้หรอลูกเขยแม่หรอ”
แม่ส่ายหัวก่อนจะขำเบาๆ
“ใช่ อาทิตย์หน้าเค้าจะมาไทย
หนูจะไปงานแถลงข่าวนะ กลับดึกนิดนึงนะ”
ดาวยิ้มดีใจก่อนจะวิ่งเข้าห้องนอน
“ยูก้า!!! นี่!!! โทรศัพท์ใหม่ พ่อซื้อให้ใหม่
รีบมาบอกยูก้าเป็นคนแรกเลยนะเนี่ย!!!
อ๋อ… ดาวจะลงแข่งประกวดร้องเพลงสากล
เดือนหน้านะ ตอนนี้ได้เป็นตัวแทนแล้ว
เป็นกำลังใจให้ดาวด้วยนะยูก้า!!”
ดาวนั่งคุยกับรูปยูก้า
ดาวชอบคุยกับยูก้า ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไร
ดาวมักจะมาบอกยูก้าเป็นคนแรกผ่านรูปภาพ
ยูก้าเหมือนเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของดาวไปแล้ว
ไม่ว่าจะสุข หรือทุกข์ ผิดหวัง เสียใจ ดีใจ
มีเงิน ไม่มีเงิน มีงานทำ ไม่มีงานทำ
จะทำธุรกิจใหม่ๆ จะเริ่มต้นทำอะไรใหม่ๆ
ดาวมักมาคุยกับยูก้าผ่านรูปภาพเสมอ
ทุกเรื่องดาวจะบอกยูก้าเป็นแรกเสมอ
คนที่รู้เรื่องราวของดาวทุกเรื่องก็คงเป็น ยูก้านี่แหละ
“นี่!!! ยูก้า ดาวได้ทำงานร้านกาแฟแล้วนะ
อยากเปิดร้านกาแฟก็ต้องไปทำงานร้านกาแฟ!!!”
ดาวกำลังเล่าเรื่องให้ยูก้าฟังบนรูปภาพในห้อง
1 เดือนต่อมา
“ยูก้า ดาวไม่อยากทำงานร้านกาแฟแล้ว
และขอสาบานเลยว่าจะไม่ทำธุรกิจร้านกาแฟเด็ดขาด”
ดาวถอนหายใจ
1 เดือนต่อมา
“ยูก้า ดาวประกวดได้ที่ 2 นะ ดีใจกับดาวหน่อยนะ
นี่ไง!!! ยิ้มให้ตลอดเลย น่ารักที่สุดดดด”
ดาวเล่าเรื่องราววันนี้ให้ยูก้าฟังผ่านรูปในห้องนอนของเธอ
ตลอดเวลานับเกือบ 10 ปี ยูก้าเป็นคนเดียว
ที่ดาวมักจะเล่าทุกเรื่องให้ฟัง ดาวขอบคุณที่ยูก้า
ที่เกิดมาเป็นศิลปินและยังคงเป็นต่อไป
แม้แต่ช่วงเวลาที่มืดมนในชีวิต
เพลงของยูก้าก็ยังขอให้มีชีวิตอยู่ต่อไป
ขอบคุณนะยูก้าที่เกิดมาเป็นศิลปิน
ดาวรู้สึกโชคดีที่สุดในโลกเลย
ที่มียูก้าอยู่ด้วยกันมาตลอด
กลับมาที่ปัจจุบัน
”ยูก้า ไปร้องคาราโอเกะกันเถอะ
วันนี้ดาวขายต๊อกโบกิและกิมจิได้เยอะมากๆเลยนะ
เราไปฉลองกันเถอะ!!!!“
ดาวรีบไปห้องคาราโอเกะในห้างแห่งหนึ่ง
”ยูก้า!!! ดาวกลับมาร้องเพลงแล้วนะ!!!“
ดาวกำลังร้องเพลงในห้องคาราโอเกะคนเดียว
”มาแล้วค่ะ!!!“
ดาวเดินไปหาคุณแอมผู้จัดงาน
”ลงการแสดงได้เลยค่ะ“
คุณแอมยื่นกระดาษให้เธอ
”นี่!!! ถามจริง ชาตินี้คิดจะเลิกชอบ ยูก้าบ้างไหม
เห็นชอบมาตั้งแต่มัธยมต้นและ“
เพื่อนในวัยเด็กถามเล่นๆ
”จะเลิกได้ยังไง นี่สามีฉันคร้าา!!!!“
ดาวคุยกับเพื่อนแบบขำๆ
”เห้อ… ไม่แปลกใจที่ไม่มีแฟน“
เพื่อนถอนหายใจ
”ก็ยูก้าไง แฟนฉันเองคร้าาา อิอิ“
ดาวพูดกับเพื่อนขำๆ
”อืม แฟนก็แฟนวะ ไปร้องเพลงเถอะ
คิดถึงสมัยก่อนที่แกร้องเพลงบนเวทีตอน ม.1 ม.2 เนอะ
อยากเห็นอีก วันนี้ก็เลยมาหาน่ะ ไอเราก็คิดว่า
โตป่านนี้แล้ว คงเลิกขอบยูก้าไปแล้ว ที่ไหนได้….“
เพื่อนยิ้มขำๆ
”ทำไมล่ะ ไม่มีวันนั้นหรอก“
ดาวยักคิ้วให้เพื่อนกวนๆ
”อืม ไม่มีก็ไม่มี“
เพื่อนพยักหน้าเบาๆ
ณ เวทีการแสดง
”ยังคงเต้นรำท่ามกลางสายฝนสีทอง
เสียงฟ้ากำลังร้องแสดงความดีใจ
ฉันและเธอเต้นรำเคียงคู่กันใต้แสงจันทร์“
ดาวกำลังทำการแสดงบนเวที
”ได้หยุดพักซักทีนะครับ เฮ้อ……..“
ไดม่อนกำลังเลี้ยงฉลองรับประทานอาหาร
กับครอบครัวนอกบ้านในวันหยุดพักผ่อน
”เดี๋ยวกินเสร็จไปงานตรงนั้นหน่อยนะ
แม่เห็นกระเป๋าสวยมากๆเลย“
แม่ไดม่อนพูดพร้อมกินข้าวไปด้วย
”งานเต้นรำท่ามกลางสายฝนสีทอง
เหล่าดอกไม้ร่วมงานฉลองบนราชวังของเรา“
ดาวกำลังร้องเพลงบนเวทีการแสดง
”ร้านนี้แหละลูก!!! กระเป๋าสวยม้ะ!!!“
แม่ของไดม่อนกำลังดีใจที่ได้กระเป๋าถูกใจ
”ครับ สวยมากครับ“
ไดม่อนกระเป๋าก่อนจะหันหลังไปมองยังเวทีไกลๆ
”มีงานแสดงไปดูกันไหม?“
พ่อไดม่อนถามทุกคน
”ไปสิๆ“
แม่เดินนำคนแรกพร้อมกระเป๋าใบใหม่
”ยังคงเต้นรำท่ามกลางสายฝนสีทอง
เสียงฟ้ากำลังร้องแสดงความดีใจ
ฉันและเธอเต้นรำเคียงคู่กันใต้แสงจันทร์“
ดาวกำลังทำการแสดงบนเวที
ไดม่อนยืนมองผู้หญิงคนหนึ่งกำลังทำการแสดงบนเวที
เขาจำเธอไม่ได้ว่าเขาเคยเจอเธอเมื่อ 5 ปีที่แล้ว
ดาวมองเห็นผู้ชายคนหนึ่งยืนมองเธออยู่ข้างล่าง
แสงสปอร์ตไลท์ส่องมาที่เขาคนเดียว
เธอเห็นแบบนั้นในภาพของเธอ
ดาวจำไม่ได้ว่าเขาคือคนที่เธอเคยเจอเมื่อ 5 ปีที่แล้ว
เธอเห็นเพียงสีแสงสปอร์ตไลท์ส่องมาที่เขาคน
ทั้งๆที่เขายืนเป็นคนดูอยู่ข้างล่างแต่ทำไม
เขาถึงมีแสงสปอร์ตไลท์ฉายส่องอยู่ตรงนั้น
ในที่สุดการแสดงก็จบลงด้วยดี
”มาแนวนี้ได้ไงเนี่ย ผิดคาดจริงๆเลยนะ
สมัยก่อนไม่เคยเห็นร้องเพลงสไตล์นี้เลย
แต่ดีมากเลยนะ ไม่ค่อยเห็นใครทำแบบนี้เลย“
เพื่อนอึ้งในการเปลี่ยนแปลงที่คาดไม่ถึง
”ไม่ืรู้สิ อยากลองทำอะไรใหม่ดูมั้ง
ไม่เหมือนใครน่ะดีแล้ว เป็นเอกลักษณ์ดี ฮ่าๆ“
ดาวคุยกับเพื่อนอย่างสนุกสนาน
”เหมือนเดิมคือเรื่องนี้ ฮ่าๆๆ“
เพื่อนหัวเราะ
ณ ห้องนอนดาว
”ชาเขียวนี่ใช้ได้เลยนะว่าม้ะ“
ผู้ชายปริศนาคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นในความฝัน
ที่จะเปลี่ยนชีวิตเธอไปอย่างไม่คาดคิด
”เราอยู่ข้างๆเธอมาตลอดแต่เธอไม่เคยมองเห็นเราเลย“
ผู้ชายคนนั้นพูดกับเธอแบบนอยด์ๆ
”สวัสดีครับ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ
พอดีว่าผมพึ่งย้ายมาอยู่ที่นี่ครับ
ผู้ชายปริศนาคนนั้นพูดคุยกับแม่ของดาว
“พี่ไดม่อน!!!! ช่วยสอนน้องหน่อย
ทำไม่ได้จริงๆค่ะ”
ดิวน้องสาวของดาวคุยอย่างสนิทสนมกับผู้ชายคนนี้เหมือนเป็นส่วนหนึ่งในครอบครับครัวของเธอ
“ไปเถอะ เดี๋ยวพาไปขับรถเล่นนะ
แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง ป่ะ!!!
ผู้ชายปริศนาคนนั้นเรียกดาวให้ขึ้นรถยนต์ของเขา
ดาวสดุ้งตื่นขึ้นกลางดึก
เธอฝันเห็นเขาคนนี้มาเป็นเวลา 1 เดือนแล้ว
มันเป็นไปได้ยังไงในเมื่อเธอ ไม่เคยคิดถึง
หรือนึกถึงเขาแม้แต่วินาทีเดียว
เธอควรจะฝันเห็นยูก้ามากกว่าซะอีก
”ไดม่อน ใครกัน มาเข้าฝันฉันทำไม!!!“
ดาวถามในใจเบาๆก่อนจะรีบลุกหนีไปนั่งเล่นเปียโน
เพราะเธอหลอนที่ฝันเห็นเขามาเป็นเวลา 1 เดือนแล้ว
เธอไม่รู้ว่าเขามาเข้าฝันเธอทำไม และเขาคือใคร
ณ ห้องประชุม
”ตอนนี้บริษัทเป็นหนี้ล้มละลาย
วงจะถูกยุบในอีก 1 เดือนข้างหน้า
พวกเราขอโทษทุกคนจริงๆ
ที่เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดแบบนี้
ขอโทษนะเด็กๆ ที่พาความฝันมาจบลงแบบนี้
ถ้ามีโอกาสในวันข้างหน้า
พ่อจะกลับมาชดใช้คืนให้ทั้งหมด“
CEO บริษัทของวง TEZE กำลังบอกความจริงกับทุกคน
“พ่อทำดีที่สุดแล้วครับ พวกเราจะไม่ไปไหนทั้งนั้น
พวกเราจะช่วยพ่อให้บริษัทกลับมาลุกขึ้นยืนได้อีกครั้ง
พวกเราจะไม่ทิ้งพ่อครับ”
สมาชิกวง TEZE ประกาศอย่างกล้าหาญ
“พวกเราจะทำยังไงกันต่อไปเพื่อให้บริษัท
กลับมาเติบโตแบบรวดเร็วและลูกๆยังคง
ได้ทำตามความฝันกันต่อไป”
CEO กำลังคิดหาวิธีการ
“ตอนนี้พวกเรายังไม่รู้เลยครับ
คงต้องใช้เวลาคิดสักวันสองวัน”
เฟียหัวหน้าวงพูดด้วยความหมดหวัง
“มันต้องมีสักทางนึงนะ”
อาร์ตพยักหน้าเบาๆ
“ถ้าวงดังค่ายเราจะได้อยู่ต่อ แต่ถ้าไม่ก็จบ”
ดรีมถอนหายใจ
“ผมสู้ต่อ พวกพี่ว่าไง”
ไดม่อนรู้สึกว่าเขายังมีความหวัง
“เอาด้วย อยากช่วยพ่อ พ่อดีกับพวกเรามากจริงๆ”
อาร์ตพยักหน้าเบาๆ
“ใช่ พวกเราต้องช่วยพ่อแน่นอน”
ทียิ้มให้กำลังใจทุกคน
“ถ้ารอดก็รอดไปด้วยกัน แต่ถ้าพังก็จะพังไปด้วยกัน”
เฟียหัวหน้าทีมวางมือลงตรงกลาง
“เกิดมาครั้งเดียวต้องลุยให้สุด”
ดรีมวางมือลงทับเฟียเป็นท่ารวมพลังความสามัคคี
“พี่ลุยผมก็ลุย”
ไดม่อนวางมือลงทับต่อ
“งั้นก็แต่งเพลงให้กับเหตุการณ์นี้เลยละกัน”
อาร์ตวางมือทับลงต่อ
“เห็นด้วยกับอาร์ต แต่งเพลงให้เหตุการณ์นี้
ที่พวกเรากำลังเผชิญอยู่ แล้วพวกเราจะกลับมาฟัง
ในวันที่พวกเราทำสำเร็จ”
ทีวางมือลงคนสุดท้าย
“พวกเรา TEZE!!!!!”
ทุกคนยกมือขึ้นพร้อมกันด้วยพลังใจที่กล้าหาญ
“ยูก้า วันนี้ดาวมีเรื่องจะสารภาพนะ
คืออย่างนี้ยูก้า ดาวฝันเห็นผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้
ฝันเห็นมาเป็นเดือนแล้วอ่ะ ดาวบอกยูก้าเป็นคนแรกเลยนะ
แต่…..เอ๊ะ ทำไมนึกหน้าออก เอ๊ะ………….”
ดาวกำลังนึกคิดถึงผู้คนนั้นที่เธอเจอข้างล่างเวทีที่นั่น
“จะใช่คนเดียวกันแน่หรอ แล้วมันจะเป็นไปได้ยังไงยูก้า
คนนั้นชื่อไดม่อนหรอ เค้าเป็นใครอ่ะยูก้า ยูก้ารู้ไหม
ว่าเค้าเป็นใคร บอกดาวหน่อยสิ”
ดาวนั่งคุยกับยูก้าผ่านรูปภาพในห้องนอนของเธอ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
