วันนี้ เวลา 01:17 • นิยาย เรื่องสั้น

ข้ามผ่านเงาแห่งความกลัว

บทที่ 3: ข้ามผ่านเงาแห่งความกลัว
หลังจากเดินทางลึกเข้าไปในป่า ความงดงามที่เคยโอบล้อมกลับเริ่มเปลี่ยนไป ต้นไม้ที่เคยมีแสงอ่อนโยนลอดผ่านกลับดูมืดทึบขึ้น เสียงนกร้องหายไป เหลือเพียงเสียงใบไม้แห้งที่แตกกรอบใต้เท้า ลิลาหยุดเดิน ความกลัวเริ่มเกาะกุมหัวใจ
1
วินด์ที่เดินนำหน้าชะงักไป มันหันกลับมามองเธอ ดวงตาของมันดูเหมือนจะบอกว่า “เจ้าพร้อมจะเผชิญหน้าหรือยัง?”
การเผชิญหน้ากับเงามืด
ในความเงียบงัน ลิลาได้ยินเสียงบางอย่าง เป็นเสียงฝีเท้าหนักๆ ที่ดังมาจากอีกฟากของป่า เธอหันซ้ายหันขวา แต่ไม่พบอะไร
“มีใครอยู่ที่นั่น?” เธอถาม เสียงของเธอสั่นเล็กน้อย
เงาสีดำที่ใหญ่โตปรากฏขึ้นท่ามกลางต้นไม้ มันดูเหมือนสัตว์ร้าย แต่ก็ไม่เหมือนสิ่งมีชีวิต มันไม่มีรูปทรงชัดเจน แต่ดวงตาของมันเรืองแสงด้วยความน่ากลัว
ลิลาถอยหลัง เธอจับวินด์ไว้แน่น “เราจะทำยังไงดี?”
วินด์ไม่ตอบ แต่มันยืนมั่นคงอยู่ข้างเธอ ลิลารู้ว่าเธอไม่มีทางหนี มีเพียงการเผชิญหน้ากับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
ความกล้าหาญที่ปลุกขึ้นมา
“เจ้าคืออะไร?” ลิลาเอ่ยถามเสียงดัง ความกล้าหาญในหัวใจเริ่มลุกโชน เงาดำหยุดชะงักก่อนตอบกลับด้วยเสียงที่เย็นยะเยือก
“ข้าคือความกลัวของเจ้าเอง ข้าคือคำถามที่เจ้ากลัวจะเผชิญ คำตอบที่เจ้ากลัวจะได้พบ”
ลิลาเงียบไป เธอไม่คิดว่าสิ่งที่เธอกำลังเผชิญจะเป็นสิ่งที่อยู่ในตัวเธอเอง เธอหลับตา สูดลมหายใจลึก และเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่มั่นคง
“ฉันอาจจะกลัว แต่ฉันเลือกจะเดินหน้าต่อไป เพราะความกลัวไม่สามารถหยุดฉันได้”
เงาดำเริ่มสลายตัวไป มันจางหายเหมือนหมอกที่ถูกแสงอาทิตย์แผดเผา
ข้ามผ่านสู่แสงสว่าง
เมื่อเงาดำสลายไป ป่าที่มืดมิดกลับคืนสู่ความงดงามอีกครั้ง แสงอาทิตย์ลอดผ่านใบไม้ เสียงนกร้องกลับมาอีกครั้ง ลิลายิ้มทั้งน้ำตา เธอรู้ว่าการเอาชนะความกลัวในตัวเองเป็นก้าวสำคัญของการเดินทางครั้งนี้
“เจ้าทำได้ดี” เสียงหนึ่งดังขึ้น ลิลาหันไปมอง แต่ไม่เห็นใคร เธอคิดว่าบางทีอาจเป็นเสียงของป่านี้เอง
วินด์กระโดดขึ้นไปบนเนินเล็กๆ และหันกลับมามองเธอ มันราวกับกำลังบอกว่า “ทางข้างหน้ากำลังรอเจ้าอยู่”
ลิลาเดินตามวินด์ไป พร้อมกับความกล้าหาญที่เต็มเปี่ยมในหัวใจ
โฆษณา