เคยคิดเหมือนกันครับว่า “คนดี” เป็นเรื่องของการตัดสินจากมุมมองภายนอก เช่น ถ้าทำดีต่อหน้าแต่ลับหลังทำไม่ดี แบบนี้ถือว่าเป็นคนดีหรือไม่ ? หรือแม้แต่คนที่ทำดีมาตลอดชีวิต แต่พลาดครั้งเดียว จะยังเป็นคนดีอยู่ไหม ?
แต่เมื่อพิจารณาตามหลักพุทธศาสนาแล้ว “ความดี” ไม่ใช่เรื่องของการตัดสินจากภายนอกหรือความเห็นของคนอื่น แต่เป็นสิ่งที่พิสูจน์ได้ผ่าน กาย วาจา ใจ ที่บริสุทธิ์
ซึ่งพิสูจน์ได้จากการสำรวจตัวเองและพิจารณาพฤติกรรมของเราในชีวิตจริง ไม่ใช่แค่ความรู้สึกว่า “ฉันเป็นคนดี” แต่ต้องดูว่า เรามี ศีล สมาธิ ปัญญา หรือไม่
นอกจากนี้ พระพุทธเจ้าตรัสว่า คนดีหรืออริยบุคคลนั้นมีลำดับขั้น เริ่มจาก โสดาบัน ที่ละกิเลสระดับหยาบได้แล้ว ไปจนถึง อรหันต์ ที่หมดกิเลสโดยสิ้นเชิง ซึ่งชัดเจนว่า “ความดี” ไม่ใช่แค่แนวคิดนามธรรม แต่มันเป็นสิ่งที่ฝึกฝนและวัดผลได้จริงครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
