คนบางคนละทางโลกได้โดยไม่ต้องผ่านความสมบูรณ์ในโลกียะ เช่น คนที่เห็นโทษของกิเลสตั้งแต่แรก และเลือกเดินทางธรรมโดยไม่ต้องรอให้ “อิ่ม”
การเข้าถึงธรรมขึ้นอยู่กับปัญญา ไม่ใช่ปริมาณประสบการณ์โลกียสุข – ถ้าเห็นไตรลักษณ์ (อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา) ได้ ก็ไม่ต้องรอให้ “อิ่ม”