28 ม.ค. เวลา 01:10 • ความคิดเห็น
เรื่องคนมีเงินมีทอง นั่น มันพูดยาก มันดูมีความสุข สุขโลกีย์ ที่ปรนเปรอให้ยามที่ร่างกายแข็งแรง สุขจนลืมทุกข์ ทุกข์ของจิต ที่จะออกจากกาย สิ่งหนึ่งที่ไม่รู้จัก คือ ความยึดถือ ทรัพย์สินเงินทอง สิ่งเหล่านี้ เมื่อไม่ใช้ก็วางไว้เฉยๆ ต้องเอาไปแอบไปซ่อน .ใครจะไปเอา ไปหยิบ ก็หวง ยิ่งมีมาก ก็ยิ่งมีภาระ มีภาระต้องดูแล ..เฝ้า ต้องทำให้เพิ่มพูน
เรื่องราวของจิต นั้นมันคล้าย น้ำในแก้ว สิ่งที่ใช้กาย ใช้อารมณ์ไปหามา ก็นำมาเทลงไปในแก้ว ทั้งอาหารการกิน ..น้ำเลือดน้ำหนองที่ไปกินเค้า ว่าต้องสะอาดสะอ้าน กินดีๆบำรุงกาย แล้วเป็ดไก่มันไปกินอะไร กินของสกปรก ..สิ่งเรานั้นก็เทลงไปในแก้วในกายทีาจิตอาศัย ..ที่เหมือนน้ำในแก้ว พอมากเข้า น้ำในแก้วมันก็เกิดเป็นโคลนตม หนาแน่นเข้าๆ เลือดลมก็ติดขัด เส้นเลือดตีบตรงนั้นตรงนี้ ยิ่งอาหารการกิน .ก็ต้องใช้อารมณ์ปรุงแต่งรสนั้นรสนี้อร่อย มันก็มีมายในรส ที่ลิ้นไปสัมผัส กลืนกินลงไป เพิ่มพูนคำว่ากิเลสตัณหามากมายก่ายกอง
พอแก่เฒ่า สิ่งที่ใส่ลงไปในแก้ว ก็มันเป็นโคลนตมนี่น่ะ มันปกปิด ให้กายหนัก จิตหนัก ถึงวันเวลาที่สมควรแก่เหตุ ร่างกายมันหมดลม จิตที่ออกจากกาย ก็มีแต่โคลนตม จิตมันหนัก ก็ตกลงที่ต่ำๆ ที่ต่ำเป็นยังไง มันก็เหมือนลงเหวลงนรก คล้ายๆว่า จมไปอยู่กับแม่พระธรณี ..ใต้พื้นพิภพ .มีมดมีปลวก ที่จิตก็ไปอาศัยได้ เหมือนกัน
มีงานศพงานหนึ่ง .วันจะเผา ก็นิมนต์พระเจ้าคุณ ผู้ที่มียศใหญ่โต ..งานศพดูเหมือนว่า ..ยิ่งใหญ่โต ..แต่ๆ เอ๊ะ ..ผู้ที่ที่ไปจากไป กลับไปยืนดู ..เศร้าหมอง ร้องห่มร้องให้ . นั่นก็ ..เค้าไม่รู้จักคำว่า สร้างบุญกุศล ทำบุญก็ก็ดูหมิ่นบุญของตัว เหมือนโยนทิ้งๆ มันไม่เกิดคำว่าบุญ จากการกระทำของเค้า ..พอมีเงินทอง ก็ยิ่งใหญ่กว่า เครื่องหมายของธรรมผ้าเหลือง มันก็เลยมีแต่กรรม ..
เรื่องราวของสุขโลกีย์ มันหลงเพลิดเพลิน .ว่าเป็นสุข ..แต่เนื้อใน ก็เหมือนอะไรต่างๆ ที่เทลงไปในแก้ว หนาแน่น ..เหมือนดินโคลน บางที่เค้าก็ใช้คำว่า บ่อโคลนปลักควาย มันก็เป็นสุขแบบนั้น
เอ้า..ลงดู อาหารการกิน คนรวยว่ากินอาหารดีๆ บำรุงกาย ต้องปรุงอย่างนั้นอย่างนี้ แต่ร่างกาย พอไปทำอะไรออกแรงหน่อย ก็เหนื่อยทนไม่ได้ ตากแดดก็ไม่ได้ ไปดูคนจน กินอาหารก็ไม่ต้องปรุงมากมาย กินๆเข้าๆ ประทังสังขาร กลับมีเรี่ยวแรง สู้แดดสู้ฝน
โฆษณา