1 ก.พ. เวลา 09:45 • ปรัชญา
ในความเห็นของผมนะ,
ความรู้สึกไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเวลา ในขณะที่ผมกำลังเพลิดเพลินอยู่กับหนังสือเล่มโปรด ผมไม่รับรู้การมีอยู่ของเวลา ทั้งที่โลกยังคงหมุนและเข็มนาฬิกายังคงเดินหน้า สิ่งที่ปรากฏต่อตัวผมและความรู้สึกในจิตใจของผมคือ “เวลาไม่ได้มีอยู่จริง” ผมจะรับรู้การมีอยู่ของเวลาอีกครั้งก็เมื่อเงยหน้าขึ้นจากหนังสือแล้วพบว่ามันเลยเวลามื้อเที่ยงแล้ว
นั่นหมายความว่า ความรู้สึกของเราเป็นเอกเทศจากเวลา เวลาเกี่ยวข้องกับการรับรู้ การมีอยู่ของเวลาเกี่ยวข้องกับสิ่งภายนอกมากกว่าความรู้สึกซึ่งเป็นสิ่งที่โลดแล่นภายในจิตใจ
ในมุมนี้ ความรู้สึกดำรงอยู่ได้โดยไม่ต้องอาศัยเวลามาเป็นพื้นฐานเลย
โฆษณา