16 ก.พ. เวลา 11:00 • ปรัชญา

"ผูกตัวเองไว้กับเป้าหมาย"

ชีวิตที่ผ่านมา ผมค่อยๆ ค้นพบว่า
"ทุกสิ่งล้วนเปลี่ยนแปลงได้"
ไม่ใช่เพียงแค่บางสิ่ง แต่คือ "ทุกสิ่ง"
แม้แต่ตัวเราเองก็ยังเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ ไม่ว่าจะรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม
ด้วยความที่จดบันทึกไว้ ช่วงนี้ได้ย้อนกลับไปอ่านสิ่งที่เคยเขียนไว้
ทำให้ผมมองเห็นความเปลี่ยนแปลงในตัวเองได้อย่างชัดเจน
เมื่อทุกสิ่งเปลี่ยนแปลงได้ขนาดนี้
เราเองกลับรู้สึกอ่อนไหวกับการเปลี่ยนแปลง
หลายครั้งความเปลี่ยนแปลงทำให้หมดกำลังใจ หรือรู้สึกดาวน์
และสิ่งเหล่านี้ก็ไม่ได้ช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น
จนวันหนึ่ง ผมได้เจอกับประโยคหนึ่งที่ไม่รู้ว่ามาจากใคร
แต่เป็นข้อความที่ผมเคยจดไว้ในสมุด ตอนอายุ 23
"จงผูกตัวเองไว้กับเป้าหมาย"
ตอนแรกมันอาจฟังดูเหมือนเป็นประโยคที่เน้นตัวเองมากเกินไป
แต่เมื่อได้ลองปฏิบัติตาม ผมกลับพบว่าการผูกตัวเองไว้กับเป้าหมาย
ช่วยให้ผมดึงโฟกัสกลับมาที่ตัวเอง
เมื่อเราโฟกัสอยู่ที่ตัวเรา เราจะเริ่มเข้าใจตัวเองมากขึ้น
รู้ว่าเราต้องการอะไร และที่สำคัญ เราจะเริ่มรักตัวเองมากขึ้น
การรักตัวเองนี่แหละ ที่ทำให้เรามี "รัก" มากพอที่จะแบ่งปันให้คนรอบข้าง
พูดถึงเรื่องการแบ่งปันให้คนรอบข้าง
ผมยังคงเชื่อเสมอว่า การแบ่งปันที่ยั่งยืนต้องมาจากความ "เต็ม" ภายใน
การให้ที่เกิดจาก "ขาด" อาจทำได้ แต่จะไม่ยืนยาว
การโฟกัสที่ตัวเองไม่ได้หมายความว่าเราจะละเลยคนอื่น
ตรงกันข้าม มันทำให้เราเข้าใจคนรอบข้างมากขึ้น
เข้าใจในความแตกต่างของแต่ละคน โดยไม่ตัดสินใครเพียงเพราะเขาคิดต่างจากเรา
ผูกตัวเองไว้กับเป้าหมาย
โฆษณา