19 ก.พ. เวลา 11:00 • ความคิดเห็น

ยอมถอยบ้าง..บางทีก็ไม่ได้แย่

ด้วยความที่ช่วงนี้ผมขับรถบ่อย
หลายครั้งเมื่อเราจะพารถออกจากซองที่จอด
เราจำเป็นต้องบังคับทิศทางรถเพื่อให้ออกจากซอง
มีทั้งเดินหน้า และถอยหลัง เพื่อหามุมที่จะให้รถออกจากซองได้
โดยไม่ไปชนกับกำแพงหรือรถคันอื่น
นึกไปนึกมา ก็นึกถึงตอนที่ตัวเองยืนกราน ดันทุรัง
ถ้าเรายังใช้นิสัยดันทุรังที่มีอยู่ในการเอารถออกจากซอง
รถคงจะถลอกหรือยุบกันไปในไม่ช้า
การได้ขับรถนี่ก็ดีเหมือนกันเพราะได้เตือนตัวเองด้วย
บางครั้งเรามองว่าเราต้อง "เดินหน้าจึงจะมีโอกาสสำเร็จ"
ทั้งๆที่บางช่วงจังหวะของชีวิตมีอุปสรรคขวางกั้น
เราก็ยังดื้อรั้นที่จะพุ่งชนมัน
ซึ่งนั่นเป็นสาเหตุให้เราต้องเจ็บตัวและเสียเวลาโดยใช่เหตุ
บางทีการถอยออกมาเพื่อเปิดมุมมองให้กว้างยิ่งขึ้น
จะช่วยให้เราได้พบกับทางเลือกมากขึ้น อาจจะเสียเวลามากขึ้นนิดหน่อย
แต่มันก็เป็นทางเลือกที่ดีที่ทำให้เราเดินหน้าต่อไปได้
สมองมักหลอกเราเสมอว่าการถอยหลัง
คือการยอมรับความเป็นผู้แพ้
ทั้งที่ถ้าเราถอยออกมาก่อน แล้วเปลี่ยนมุม
จะทำให้เราเดินหน้าไปได้ง่ายและเร็วกว่าการพุ่งชน
เช่นเดียวกับการถอยรถออกจากซอง
เราจะเดินหน้าชนกำแพงข้างหน้าจนกำแพงพังก็ได้
ส่วนใหญ่แล้วจะถอยหลังเพื่อหาช่องว่าง
แต่บางสถานการณ์ของชีวิตเรากลับเต็มใจ
ที่จะพุ่งชนกำแพง
"ถอยออกมาสักหน่อยเพื่อเปิดมุมมองให้กว้างขึ้น"
โฆษณา