เมื่อหลายสิบปีก่อน
มีนักวิจัยทำการทดลองกับเด็กๆกลุ่มหนึ่ง
นักวิจัยหยิบขนมมาวางตรงหน้า
เด็กแต่ละคนและบอกกับเด็กๆว่า
“หนูมีอยู่ 2 ทางเลือก
ทางเลือกที่หนึ่ง หนูหยิบขนมกินเลย
ทางเลือกที่สอง ถ้าหนูสามารถนั่งรออยู่เฉยๆ
โดยไม่แตะขนมเป็นระยะเวลา 15 นาทีได้
หนูก็จะได้ขนมเพิ่มอีกหนึ่งชิ้น”
สิ่งที่นักวิจัยพบก็คือ
เด็กที่เลือกทางเลือก “อดเปรี้ยวไว้กินหวาน”
มีแนวโน้มที่จะมีชีวิตที่ “ประสบความสำเร็จมากกว่า”
เมื่อเทียบกับเด็กที่เลือกทางเลือก “กินเลยตอนนี้”
ยกตัวอย่างเช่น
พวกเขามีแนวโน้มที่จะมีผลการเรียนที่ดีกว่า
มีทักษะการเข้าสังคมที่ดีกว่า
มีปัญหาโรคอ้วน (obesity) น้อยกว่า
มีปัญหาการใช้สารเสพติดน้อยกว่า
เป็นต้น
อย่างไรก็ตาม
การ “อดเปรี้ยวไว้กินหวาน” ไม่เพียงแค่ส่งผลต่อ
“ความสำเร็จ” ในด้านต่างๆข้างต้นเท่านั้น
แต่ผลการศึกษาล่าสุดยังพบว่า
การ “อดเปรี้ยวไว้กินหวาน” ยังสามารถช่วยป้องกัน
อัลไซเมอร์และภาวะสมองเสื่อม (cognitive decline)
รูปแบบอื่นๆได้อีกด้วย!
เพราะทุกครั้งที่เรา “อดเปรี้ยวไว้กินหวาน”
มันคือการที่เรากำลัง “เสริมความแข็งแกร่ง” ให้สมองเรา
คล้ายกับเวลาที่เรายกของหนักๆ
มันก็ถือเป็นการ “เสริมความแข็งแกร่ง” ให้กล้ามเนื้อของเรา
ฉะนั้น
ยิ่งเรา “อดเปรี้ยวไว้กินหวาน” มากเท่าไหร่
สมองของเราก็ยิ่ง “แข็งแกร่ง” มากเท่านั้น
ส่งผลให้อัลไซเมอร์และภาวะสมองเสื่อม (cognitive decline)
ในรูปแบบต่างๆมีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นกับเราได้น้อยลงนั่นเองครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
