บนเครื่องบิน
ฉันเคยโดยสารเครื่องบินมานับครั้งไม่ถ้วน แต่ความคุ้นเคยกลับไม่เคยเกิดขึ้นสักครั้ง
ไม่ใช่เพราะเสียงครางของเครื่องยนต์ที่ดังก้อง ไม่ใช่เพราะแรงสั่นสะเทือนที่ไหวสะท้านผ่านเบาะจนถึงหัวใจ
แต่เป็นเพราะทุกครั้งที่หลับตา ภาพในจินตนาการมักจะพาฉันล่องลอยไปไกลเกินเอื้อม ฉันรู้สึกเหมือนกำลังลอยคว้างอยู่กลางฟ้า หวิว ๆ เหมือนลมพัดใต้ปีกที่โอบรับความว่างเปล่า อึดอัดแต่ก็อบอุ่น ว่างเว้นแต่ก็เต็มตื้นในคราวเดียวกัน
แล้วความอึดอัดที่แท้จริงก็กลับมาทักทายฉันอีกครั้งที่นั่งตรงนี้แคบเกินจะบรรยาย
เมื่อก่อน น้ำหนักตัว 50 กิโลกรัมต้น ๆ ทำให้ฉันยังนั่งสบาย แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว ฉันหนักเกิน 60 กิโลกรัมไปแล้ว และเมื่อที่นั่งตรงกลางอย่างที่นั่ง E ต้องถูกขนาบข้างด้วยพี่ผู้ชายสองคนในที่นั่ง D และ F ที่ทั้งใหญ่และแน่นกว่า ฉันก็แทบหายใจไม่สะดวก
แขนที่วางไม่ลง ขาที่ขยับไม่ได้ ทำให้ฉันต้องพยายามหาวิธีปลดปล่อยตัวเองจากความรู้สึกอึดอัดนี้ ฉันหยิบหูฟังขึ้นมา ตั้งใจจะเปิดเพลงเบา ๆ ให้จังหวะดนตรีช่วยกล่อมจิตใจ แต่แล้วก็เหมือนถูกเล่นตลก ฉันลืมโหลดแอปเพลง และไม่มีเพลงออฟไลน์ติดเครื่องเลย
ในช่วงเวลาที่เครื่องยังไม่ลอยตัว ฉันรีบโหลดแอป YouTube Music ฟังได้เพียงสองเพลง ก่อนที่ทุกอย่างจะหยุดนิ่งเมื่อสัญญาณอินเทอร์เน็ตหายไป ฉันได้แต่นั่งฟังความเงียบที่รายล้อมจนกระทั่งถึงปลายทาง
เมื่อเครื่องบินแตะพื้นดิน บรรยากาศก็พลันเปลี่ยนเป็นความเร่งรีบ ผู้โดยสารต่างแย่งกันลุกขึ้น ฉันที่ถูกขนาบข้างด้วยพี่ผู้ชายสองคน ไม่มีโอกาสแม้แต่จะขยับตัว ต้องนั่งรออย่างไร้ทางเลือก
ฉันเหลือบมองพี่ผู้ชายที่นั่งแถว D ซึ่งยังคงนั่งนิ่งเหมือนเดิม ฉันถอนหายใจ หันไปกดโทรศัพท์เพื่อฆ่าเวลา ขอบคุณอินเทอร์เน็ตที่กลับมาแล้วในตอนนี้
แต่แล้วพี่ผู้ชายแถว F ที่ดูเหมือนจะรีบร้อน หันมาถามฉันเบา ๆ
“ไม่ลุกเหรอครับ?”
ฉันยิ้มบาง ๆ เก็บคำพูดประชดไว้ในใจ แล้วฉันจะลุกยังไง ในเมื่อพี่ที่นั่งริมไม่ยอมลุกก่อน ฉันตอบไปเพียงสั้น ๆ
“ลุกค่ะ”
จากนั้นหันไปมองพี่ผู้ชายที่นั่งแถว D พร้อมส่งสายตากดดันที่ไม่ต้องการคำอธิบายเพิ่มเติม และในที่สุด เขาก็ลุกขึ้น ฉันถอนหายใจออกมาเบา ๆ เป็นการเดินทางที่วุ่นวายพอสมควร
5/2/68
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
