วันมาฆบูชา: วันสำคัญที่ต้องรู้
ท่ามกลางวิถีชีวิตที่หมุนเวียนเปลี่ยนผันไปตามกระแสแห่งยุคสมัย วันสำคัญทางศาสนาพุทธยังคงเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจและนำพาผู้คนกลับคืนสู่หลักธรรมคำสอนอันทรงคุณค่า
“วันมาฆบูชา” คือหนึ่งในวันสำคัญเหล่านั้น ที่มิได้เป็นเพียงแค่วันหยุดราชการ หากแต่เป็นวันแห่งการรำลึกถึงเหตุการณ์สำคัญยิ่งทางพระพุทธศาสนา และเป็นโอกาสอันดีที่เราจะได้ทบทวนตนเองให้ดำเนินชีวิตตามหลักธรรมคำสอนของพระพุทธองค์
วันมาฆบูชา ตรงกับวันเพ็ญเดือนมาฆะ หรือวันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๓ ตามปฏิทินจันทรคติ แต่หากปีใดมีเดือนอธิกมาส คือมีเดือน ๘ สองหน วันมาฆบูชาก็จะเลื่อนไปเป็นวันเพ็ญเดือน ๔
คำว่า “มาฆบูชา” นั้นมาจากคำว่า “มาฆ” ซึ่งเป็นชื่อของเดือนสาม และ “บูชา” หมายถึง การบูชา การกระทำเพื่อแสดงความเคารพนับถือ ดังนั้น มาฆบูชา จึงหมายถึง การบูชาในเดือนมาฆะ
ความสำคัญของวันมาฆบูชา:
ไม่ได้อยู่ที่การเป็นเพียงวันสำคัญทางศาสนาเท่านั้น หากแต่ยังเป็นวันที่ระลึกถึงเหตุการณ์สำคัญที่เรียกว่า “จาตุรงคสันนิบาต” ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติอย่างน่าอัศจรรย์ในสมัยพุทธกาล กล่าวคือ ในวันเพ็ญเดือนมาฆะนั้น ได้เกิดเหตุการณ์พิเศษ ๔ ประการขึ้นพร้อมกัน ได้แก่
1. พระสงฆ์จำนวน ๑,๒๕๐ รูป มาประชุมพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย: เหล่าพระสงฆ์สาวกของพระพุทธเจ้าจากทิศต่างๆ เดินทางมาเฝ้าพระพุทธองค์ ณ วัดเวฬุวันมหาวิหาร กรุงราชคฤห์ โดยมิได้มีการนัดหมายล่วงหน้า
2. พระสงฆ์เหล่านั้นล้วนเป็นพระอรหันต์: พระสงฆ์ที่มาประชุมในครั้งนั้น ล้วนแต่เป็นพระอรหันต์ ผู้ทรงคุณธรรมอันประเสริฐและสำเร็จอภิญญา
3. พระสงฆ์เหล่านั้นล้วนเป็น “เอหิภิกขุอุปสัมปทา”: พระสงฆ์ทั้งหมดได้รับการอุปสมบทจากพระพุทธเจ้าโดยตรง ด้วยพระวาจาว่า “เอหิ ภิกขุ” ซึ่งหมายถึง “เธอจงเป็นภิกษุมาเถิด”
4. เป็นวันเพ็ญเดือนมาฆะ (วันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๓) : เหตุการณ์ทั้ง ๓ ประการข้างต้น เกิดขึ้นพร้อมกันในวันเพ็ญเดือนมาฆะ
เหตุการณ์จาตุรงคสันนิบาตนี้ ถือเป็นเหตุการณ์สำคัญยิ่งในประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา เพราะเป็นการแสดงถึงความยิ่งใหญ่แห่งพระพุทธศาสนา ที่มีพระสงฆ์สาวกผู้ทรงคุณธรรมและปฏิบัติตามคำสอนของพระพุทธองค์อย่างแท้จริงมารวมกันอย่างพร้อมเพรียง
ในวันมาฆบูชา พระพุทธเจ้าทรงแสดงพระธรรมเทศนาที่สำคัญยิ่งบทหนึ่ง ที่เป็นหัวใจของพระพุทธศาสนา เรียกว่า “โอวาทปาติโมกข์” ซึ่งมีหลักธรรมสำคัญ ๓ ประการ ได้แก่
๑) การไม่ทำความชั่วทั้งปวง (สพฺพปาปสฺส อกรณํ)
(ให้ละเว้นจากความชั่วอกุศลทั้งปวง ทั้งทางกาย วาจา และใจ)
๒) การทำความดีให้ถึงพร้อม (กุสลสฺสูปสมฺปทา)
(ให้ตั้งใจกระทำความดีงามให้ถึงพร้อม ทั้งทาน ศีล ภาวนา)
๓) การทำจิตใจให้บริสุทธิ์ (สจิตฺตปริโยทปนํ)
(ให้ชำระจิตใจให้สะอาดบริสุทธิ์จากกิเลสทั้งปวง)
โอวาทปาติโมกข์นี้ ถือเป็นหลักปฏิบัติสำคัญสำหรับพุทธศาสนิกชนทุกคน เพื่อนำไปสู่การดับทุกข์และบรรลุธรรมในที่สุด
ในปัจจุบัน วันมาฆบูชาได้รับการยกย่องให้เป็นวันสำคัญทางศาสนาพุทธในประเทศไทย และมีการจัดกิจกรรมทางศาสนามากมายเพื่อรำลึกถึงเหตุการณ์สำคัญในวันมาฆบูชา เช่น การทำบุญตักบาตร การฟังพระธรรมเทศนา การเวียนเทียน การปฏิบัติธรรม และการงดเว้นอบายมุขต่างๆ
ความสำคัญที่ต้องรู้ของวันมาฆบูชา มิได้จำกัดอยู่เพียงแค่การรำลึกถึงเหตุการณ์ในอดีตเท่านั้น หากแต่ยังเป็นโอกาสอันดีที่เราจะได้:
* รำลึกถึงพระคุณของพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์: แสดงความกตัญญูกตเวทีต่อพระรัตนตรัย ผู้เป็นที่พึ่งสูงสุดทางจิตใจ
* ทบทวนหลักธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า: ศึกษาและทำความเข้าใจในหลักโอวาทปาติโมกข์ เพื่อนำมาประพฤติปฏิบัติในชีวิตประจำวัน
* พัฒนาจิตใจให้บริสุทธิ์: ใช้โอกาสในวันมาฆบูชาในการทำสมาธิภาวนา ชำระล้างจิตใจให้สะอาดจากกิเลส นำไปสู่ความสงบสุขภายใน
* สร้างกุศลและทำความดี: ร่วมกิจกรรมทางศาสนาต่างๆ เพื่อสร้างบุญกุศล และทำความดีเพื่อผู้อื่น
ดังนั้น วันมาฆบูชาจึงมิได้เป็นเพียงแค่วันหยุดทางศาสนาเท่านั้น หากแต่เป็นวันสำคัญที่เราควรน้อมนำหลักธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้ามาประพฤติปฏิบัติ เพื่อให้ชีวิตของเราดำเนินไปในทางที่ถูกต้องดีงาม และเป็นประโยชน์ต่อตนเองและสังคมส่วนรวมสืบไป.
น้ำมนต์ มงคลชีวิน
๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๘
#ชีวิตสำคัญที่เป้าหมาย วิธีคิด และการกระทำ
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
