7 ก.พ. เวลา 03:25 • นิยาย เรื่องสั้น

งานเลี้ยง

ฉันเดินทางไปร่วมงานสัมมนาและสังสรรค์ระหว่างมหาวิทยาลัยที่จัดขึ้นเพื่อรวมกลุ่มนักศึกษาสายเดียวกัน งานนี้เป็นโอกาสที่ดีในการแลกเปลี่ยนความรู้และสร้างเครือข่ายทางวิชาการ
ฉันมากับเพื่อนจากมหาวิทยาลัยเดียวกัน ส่วนเรื่องที่พัก อาจารย์เป็นผู้จับคู่ห้องให้ ฉันได้พักกับนักศึกษาปริญญาโทคนหนึ่ง ขณะที่ฉันเรียนปริญญาเอก เขาเรียกฉันว่า พี่ แต่ความจริงแล้ว เขาอายุมากกว่าฉันถึงหกหรือเจ็ดปี ฉันรู้สึกประหลาดใจและทำตัวไม่ถูก เมื่อเขายกมือไหว้ ฉันก็รีบไหว้ตอบ รู้สึกงุนงงกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น
วันแรกของงานผ่านไปกับการเข้าฟังสัมมนาและการนำเสนอผลงาน ฉันพยายามตั้งใจฟัง แต่ก็มีบางช่วงที่เผลอเหม่อลอยไปบ้าง เพราะฉันมักจดจ่อกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้ไม่นาน พอถึงช่วงแบ่งห้องย่อยเพื่อฟังการบรรยายเฉพาะทาง ฉันเลือกเข้าห้องที่หนึ่งเพราะหัวข้อดูน่าสนใจ แต่สุดท้ายก็ต้องผิดหวัง เพราะเนื้อหานั้นฉันเคยเรียนมาแล้ว ขณะที่เพื่อนคนอื่นๆ ต่างได้ความรู้ใหม่ๆ มาเล่าให้ฟังด้วยความตื่นเต้น
ค่ำคืนนั้น งานเลี้ยงถูกจัดขึ้นในบรรยากาศแบบล้านนา โต๊ะอาหารเป็น โตก ตั้งเรียงรายบนพื้น ฉันเพิ่งเคยสัมผัสประสบการณ์รับประทานอาหารแบบนี้เป็นครั้งแรก เสียงเพลงที่ขับกล่อมเป็นทำนองช้าๆ หวานๆ น่าฟังอย่างยิ่ง แทบทุกเพลงเป็นเพลงที่ฉันเปิดฟังในยูทูปเป็นประจำ ทำให้รู้สึกผ่อนคลายและมีความสุข
อดคิดถึงตัวเองในอดีตไม่ได้ แต่ก่อนถ้าฉันมาร่วมงานแบบนี้ คงได้เพื่อนใหม่ติดไม้ติดมือกลับไปเสมอ แต่ครั้งนี้ฉันกลับไม่กล้าเปิดบทสนทนากับใคร มองหาแต่เพื่อนที่คุ้นเคยเท่านั้น หรือบางที… ฉันอาจจะเป็นอินโทรเวิร์ตจริงๆ เข้าแล้วก็เป็นได้
ค่ำคืนนี้ดำเนินไปอย่างเนิบช้า ท่ามกลางเสียงเพลงและแสงไฟอบอุ่นของงานเลี้ยง ฉันเฝ้าครุ่นคิดถึงตัวเอง พลางปล่อยให้ความเงียบกลืนกินช่วงเวลาสุดท้ายของคืนที่แสนยาวนานนี้ไปอย่างช้าๆ
โฆษณา