7 ก.พ. เวลา 12:10 • ปรัชญา

[ พุทธศาสนาไม่ได้เป็นอเทวนิยม? ]

พุทธศาสนาเป็นหนึ่งในระบบความเชื่อที่มักถูกเข้าใจผิดว่าเป็นอเทวนิยม (Atheism) เนื่องจากไม่มีการกล่าวถึงพระเจ้าสูงสุดที่สร้างหรือควบคุมจักรวาล อย่างไรก็ตาม การตีความดังกล่าวอาจไม่ครอบคลุมธรรมชาติที่แท้จริงของพุทธศาสนา ซึ่งมีมิติทางจิตวิญญาณ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ และอำนาจเหนือธรรมชาติต่าง ๆ มากมาย
.
ความหมายของอเทวนิยม
อเทวนิยมหมายถึงความเชื่อหรือแนวคิดที่ปฏิเสธการมีอยู่ของพระเจ้าหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์เหนือธรรมชาติต่าง ๆ ทั้งที่เป็นผู้สร้างและควบคุมจักรวาล แนวคิดนี้มีรากฐานในปรัชญาและวิทยาศาสตร์ โดยเน้นการอธิบายธรรมชาติและความจริงโดยไม่พึ่งพาคำอธิบายทางศาสนา
อเทวนิยมได้รับการพัฒนาในยุคเรืองปัญญา (Enlightenment) โดยนักคิดที่มองว่าความรู้สามารถได้มาผ่านเหตุผลและหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ แทนที่จะเชื่อในเรื่องเหนือธรรมชาติ นักปรัชญาเช่น เดวิด ฮูม (David Hume) และฟรานซิส เบคอน (Francis Bacon) มีบทบาทในการตั้งคำถามถึงการมีอยู่ของพระเจ้าในฐานะที่อธิบายความจริง
ในขณะที่อเทวนิยมตะวันตกปฏิเสธพระเจ้าและอำนาจเหนือธรรมชาติโดยสิ้นเชิง แต่ในทางพุทธศาสนาแม้ไม่ได้เน้นพระเจ้าแต่ไม่ได้ปฏิเสธการมีอยู่ของมิติทางจิตวิญญาณ และอำนาจเหนือธรรมชาติต่าง ๆ
.
พุทธศาสนากับอเทวนิยม
แม้ในพุทธศาสนาไม่มีแนวคิดเกี่ยวกับพระเจ้าสูงสุด (เหมือนศาสนาเทวนิยม) แต่ปัญหาคือพุทธศาสนาไม่ได้ปฏิเสธการมีอยู่ของสิ่งศักดิ์สิทธิ์โดยสิ้นเชิง ตัวอย่างเช่น: การยอมรับการมีอยู่ของเทวดา (Devas) และมิติที่เหนือธรรมชาติอย่างนรกสวรรค์ ซึ่งมีบทบาทในเชิงสัญลักษณ์และจริยธรรม การให้ความสำคัญกับกฎแห่งกรรม (Karma) และการเวียนว่ายตายเกิด (Samsara) ซึ่งแสดงถึงระบบระเบียบของจักรวาล ซึ่งสิ่งเหล่านี้ถือเป็น "อำนาจเหนือธรรมชาติทั้งสิ้น"
ขณะที่อเทวนิยมตะวันตกมุ่งปฏิเสธการมีอยู่ของพระเจ้าหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์โดยสิ้นเชิง และอาศัยวิทยาศาสตร์หรือเหตุผลเป็นหลัก
แต่ในอุดมคติสูงสุดของพุทธศาสนาก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามีความเชื่อมโยงกับอเทวนิยม คือการไม่เชื่อว่ามีการเวียนว่ายตายเกิดอีกแล้ว ไม่เชื่อว่ามีนรกสวรรค์ หรือเป็นกระบวนการที่เรียกว่า "การหลอมละลายอัตตา" เพราะสัจธรรมสูงสุดในพุทธศาสนา (เช่น นิพพาน) เน้นการตระหนักรู้ถึงธรรมชาติที่แท้จริงของสรรพสิ่ง โดยปราศจากการยึดมั่นในตัวตนหรือกรอบของศาสนา
.
ความเข้าใจผิดเกี่ยวกับพุทธศาสนาและอเทวนิยม
ประการแรกอาจมาจาก "การเหมารวมจากแนวคิดตะวันตก" การที่พุทธศาสนามักถูกเข้าใจว่าเป็นอเทวนิยม อาจเกิดจากการมองผ่านกรอบแนวคิดตะวันตกที่มุ่งเน้นการแยกแยะว่าศาสนาหนึ่ง ๆ มีพระเจ้าหรือไม่ ถ้าไม่เชื่อเรื่องพระเจ้าก็จะถือว่าไม่ใช่ศาสนา
ต่อมาคือ "การลดทอนความซับซ้อน" เพราะการมองพุทธศาสนาเป็นอเทวนิยมอาจลดทอนความลึกซึ้งของคำสอนที่เกี่ยวข้องกับจิตวิญญาณและมองข้ามความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับอำนาจเหนือธรรมชาติในพุทธศาสนา
.
พุทธศาสนาไม่ได้เป็นอเทวนิยมในความหมายที่แคบ แต่เป็นระบบปรัชญาและจิตวิญญาณที่มุ่งเน้นการพัฒนาตนเองและความเข้าใจในธรรมชาติของความจริง โดยไม่ได้ปฏิเสธหรือยืนยันการมีอยู่ของพระเจ้าอย่างชัดเจน อาจเรียกได้ว่ามีความเป็นศาสนาแบบพหุเทวนิยม (polytheism) เพราะยืนยันการมีอยู่ของเทพเทวดาต่าง ๆ
การเข้าใจพุทธศาสนาในแง่มุมนี้ช่วยให้เราเห็นถึงความแตกต่างจากอเทวนิยม โดยพุทธศาสนาไม่ได้ปฏิเสธการมีอยู่ของมิติทางจิตวิญญาณหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ แต่เน้นการพัฒนาปัญญาและความเข้าใจในธรรมชาติของความจริงผ่านการปฏิบัติและประสบการณ์ตรง นี่ทำให้พุทธศาสนาไม่ใช่อเทวนิยมในความหมายที่แคบ หากแต่เป็นแนวทางที่ผสมผสานระหว่างการค้นหาความจริงและการปฏิบัติเพื่อหลุดพ้น
โฆษณา