เราอ่านกระทู้นี้แล้วก็ไพล่คิดไปว่า เป็นคำถาม 18+ หรือเปล่า แต่เมื่ออ่านคอมเม้นท์แต่ละท่านก็ทำให้เรารู้ว่า เราคิดมากเกินไปสินะ!
จากประสบการณ์หนุ่มรุมจีบ เคยมีชายหนุ่มคนหนึ่ง ทำที่คาดผมด้วยมือให้เราในวันเกิด เขาไม่ได้ซื้อหา แต่ประดิษฐ์เอาจากไม้หวายที่สามารถดัดให้โค้งงอเข้ารูปได้ แล้วจากนั้นก็นำผ้ามาเย็บหุ้มไม้หวายดัด แต่เราไม่ใช่สาวหวานจึงไม่ค่อยได้ใส่ จนเขาเกิดอาการน้อยอกน้อยใจ
เคยมีชายหนุ่มคนหนึ่ง ซื้อของฝากจากโคราชมาแขวนที่รั้วบ้านเราประจำ ถุงหูหิ้วใบเบ้อเริ่ม มีทั้งของคาวและของหวาน ทำอยู่อย่างนี้ทุกๆ 2 สัปดาห์ และชายอีกคนหนึ่ง ซื้อดอกไม้สำหรับบูชาพระ 4 กำ มาแขวนที่ประตูรั้วบ้านเราทุกวันพระ ทำอยู่อย่างนี้แรมเดือน
ชายหนุ่มคนหนึ่ง เราไม่เคยแม้แต่จะได้เห็นหน้าตาหรือรู้จักว่าเขาเป็นใคร เราสองคนรู้จักกันผ่านโลกออนไลน์ เขาบอกเราชัดเจนว่า เขาแต่งงานมีภรรยาแล้ว แต่ไม่มีบุตรด้วยกัน เขาส่งของฝากและหนังสือจากต่างประเทศ มาให้เราได้อ่านฟรีๆ ตลอดระยะเวลา 10 กว่าปี (จนถึงปัจจุบัน)
ชายหนุ่มคนหนึ่ง ขับรถยุโรปรับส่งเราสมัยเรียน พาไปดูหนังทุกสัปดาห์ ซื้อสร้อย ซื้อแหวนให้ ซื้อดอกไม้วันวาเลนไทน์ให้ช่อเบ้อเริ่ม! ขี้หึงและขี้ข่ม และชายอีกคนหนึ่งก็ทำคล้ายกัน เพียงแต่เขาพูดจาอบอุ่น สุภาพเรียบร้อย ต่อหน้าจะให้เกียรติเราเสมอ แต่สุดท้ายก็นอกใจกันเสียได้
ทั้งหมดนั่น เราคิดมาตลอดว่ามันคือรักจริงๆ
และเราก็คิดว่ามันคือรักจริงๆ นั่นแหละ
แต่บทสรุปคือ ทุกวันนี้เราโสดค่ะ
สิ่งที่เราอยากบอกก็คือ
สรรพสิ่งเกิดดับฉับพลัน เมื่อดับ ดับไปไม่เหลือเลย
วันนี้รักจริง พรุ่งนี้อาจเบื่อ วันถัดไปคิดถึง วันต่อมาน่ารำคาญ
รักแท้ รักจริงอะไรนั่น จึงไม่สำคัญอะไรเลย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
