96. ป้านา
ชื่อจริงๆคือ กาญจนา
"ป้านา" เป็นแม่ค้าขายก๋วยเตี๋ยวอยู่ในโรงเรียน ขายมานานแรมปี ป้านาผิวคล้ำ ตัวอ้วนกลม ใจดี ยิ้มง่าย เด็กๆรัก คนไหนประจบขอเพิ่มนั่นเพิ่มนี่ ป้านาก็ใจดีจัดให้ ก๋วยเตี๋ยวของป้านาขายดี ขนาดขายไปแถมไปยังกำไรดีเลย
ป้านาอยู่เป็นโสดตั้งแต่สามีทิ้งไป ไม่ใช่สิ ป้านาทิ้งสามี สามีป้านาเจ้าชู้ เที่ยวเก่ง ใช้เงินเก่ง ขับรถส่งของก็ไปเรื่อยเปื่อย บ้านช่องไม่กลับ หลังจากระหองระแหงมาหลายปีก็แยกทางกัน. ป้านาอยู่คนเดียวทำคนเดียวกินคนเดียว ลูกเต้าก็ไม่มี สบายๆ
ป้านาอายุไม่มากทำให้เนื้อหอมเอาการ ชายหนุ่มมาวนเวียนหลายราย แต่ป้านาไม่เอาใคร
"เข็ดผู้ชายค่ะ เดี๋ยวต้องไปเลี้ยงมันอีก"
ป้านามาทำงานตั้งแต่ตีสี่ ตั้งหม้อก๋วยเตี๋ยว จัดร้านรอลูกค้า ขายเช้าไปจนถึงเที่ยง ทำงานอย่างมีความสุขและมีฐานะ
วันหนึ่งมีพระสงฆ์เดินเข้ามาบิณฑบาตในโรงเรียนตั้งแต่เช้าเหล่าแม่ค้าพ่อค้าดีใจกันยกใหญ่ ถามพระว่าใครนิมนต์ท่านมา ท่านว่ามาเอง... ป้านาไม่ใส่บาตร ใช่ว่าจะนับถือศาสนาอื่นแต่ป้านาจำได้ว่าเป็นอดีตสามี ใบหน้าพระมีแผลเป็นหลายรอย แต่ป้านาจำได้ และพยายามตัดใจให้ขาด คงไม่อยากยุ่งเกี่ยวกันอีก ก็สุดแต่ใจของป้านา..
โรงเรียนของเราเป็นโรงเรียนขนาดใหญ่พิเศษอยู่ในเขตสมุทรปราการ กองรักษาดินแดนจึงมาขออนุญาตใช้สถานที่ในการฝึกรด. เพื่อเป็นการอำนวยความสะดวกให้กับเหล่านักศึกษาวิชาทหารที่อยู่ในเขต ไม่ต้องไปไกลถึงกรมการรักษาดินแดน โดยมีครูฝึกมาสอนเอง โรงเรียนจึงมีชีวิตชีวามากขึ้นในวันหยุด ป้านาได้มาขายก๋วยเตี๋ยวด้วยช่วยเพิ่มรายได้ขึ้นอีก
ป้านาพบรักใหม่กับครูฝึกยศร้อยตรี...
หนุ่มใหญ่ ปากดี ขี้เล่น ทำเอาป้านาหลงรักหัวปักหัวปำ ไม่ใช่แค่ได้กินฟรีอิ่มหมีพีมัน แต่ได้เงินใช้ด้วย ป้านาแกขยันหาเงินได้เยอะ วันหนึ่งเรากับเพื่อนไปนั่งกินก๋วยเตี๋ยวป้านา ถามสาระทุกข์สุขดิบประสาคนคุ้นเคยกันในโรงเรียน ป้านาคุยถึงแฟนอย่างมีความสุข คำก็หมวด สองคำก็หมวด...ป้านาลืมไปว่าสามีของอาจารย์ที่นั่งกินก๋วยเตี๋ยวอยู่ข้างๆดิฉัน สามีเขาเป็นพันเอก ป้านาเลยคุยทับซะ ความรักกับความหลงมันมาด้วยกัน...
ป้านาแต่งตัวดีขึ้น จ้างเด็กมาช่วยงานในร้าน ทำงานหนักน้อยลง เล็บจะหัก มือจะไม่สวย ไอ้พวกปากเสียแซวว่า ป้านาเตรียมเป็นคุณนาย ป้านาเขินๆยิ้มๆ ป้านาออกรถปิคอัพป้ายแดงให้หมวดด้วย ไอ้หมวดคุยอีกนะว่าซื้อเงินสด
"สักพักว่าจะซื้อบ้าน เอาหมู่บ้านใกล้ๆโรงเรียนนี่ล่ะค่ะ พี่หมวดเขาอยู่บ้านพักยังไม่มีบ้านตัวเองเลย"
ป้านาบอกเล่า หน้าตาแจ่มใส ตาเป็นประกายอย่างมีความสุข
"อีกหน่อยก็เป็นคุณนาย ไม่ขายก๋วยเตี๋ยวล่ะซิ" ดิฉันแซว ป้านายิ้มเขินอาย นัยตามีความสุข
ผ่านไปได้ปีเดียว โรงอาหารก็เล่าลือกันว่า เมียหลวงไอ้หมวดมาอาละวาดพังร้านป้านาเละเทะ เสียหาย ต่อหน้านักเรียนและบุคคลากร แถมด่าทอป้านาให้อับอาย ถ้าผอ.มาไม่ทัน(มาพร้อมตำรวจ) สงสัยมีตายบ้างล่ะ จากนั้นป้านาก็หายไปจากโรงเรียนแบบไร้ร่องรอย
ทำไมรักทำไมหลงขนาดนี้ ผู้ชายอายุปูนนี้ไม่โสดหรอก ป้าจ๋า... มันมาประจบกิน ประจบใช้ แล้วก็บอกให้เมียรู้ ให้เมียมาอาละวาด รอสักพักก็จะได้บ้านอีกหลัง เมียหลวงใจร้อนไปนิด
น่าสงสารป้านา
" Richy"
9 กุมภาพันธ์ 2568
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
