มีความหวังเพียงพระเจ้า?
ผู้วินิจฉัย 13:2, 4-5 TH1971
[2] มีชายคนหนึ่งเป็นชาวโศราห์คนเผ่าดาน ชื่อมาโนอาห์ ภรรยาของท่านเป็นหมันไม่มีบุตรเลย
[4] เพราะฉะนั้นจงระวัง อย่าดื่มเหล้าองุ่น หรือเมรัย และอย่ารับประทานของมลทิน [5] เพราะนี่แน่ะ เจ้าจะตั้งครรภ์และคลอดบุตรเป็นชาย อย่าให้มีดโกนถูกศีรษะของเขา เพราะเด็กคนนี้จะเป็นพวกนาศีร์แด่ พระเจ้าตั้งแต่เกิดมา เขาจะเป็นคนเริ่มช่วยกู้คนอิสราเอล ให้พ้นจากเงื้อมมือของคนฟีลิสเตีย>>
ผู้วินิจฉัย 16:4-6, 16-21 TH1971
[4] อยู่มาภายหลัง แซมสันไปรักผู้หญิงคนหนึ่งที่หุบเขาเมืองโสเรกชื่อเดลิลาห์ [5] เจ้านายฟีลิสเตียก็ขึ้นไปหานางพูดกับนางว่า <<จงลวงเขาเพื่อดูว่ากำลังมหาศาลของเขาอยู่ที่ไหน ทำอย่างไรเราจึงจะมีกำลังเหนือเขาเพื่อเรา จะได้มัดเขาให้หมดฤทธิ์ เราทุกคนจะให้เงินเจ้าคนละพันหนึ่งร้อยแผ่น>> [6] เดลิลาห์จึงพูดกับแซมสันว่า <<ขอบอกดิฉันหน่อยเถอะว่ากำลังมหาศาลของเธออยู่ที่ไหน จะมัดเธอไว้อย่างไร เธอจึงจะหมดฤทธิ์>>
[16] อยู่มาเมื่อนางพูดคาดคั้นท่านวันแล้ววันเล่า และชักชวนท่านอยู่ทุกวัน จิตใจของแซมสันก็เบื่อแทบจะตาย [17] จึงบอกความจริงในใจของท่านแก่นางจนสิ้นว่า <<มีดโกนยังไม่เคยถูกศีรษะของฉัน เพราะฉันเป็นพวกนาศีร์แด่พระเจ้าตั้งแต่ คลอดจากครรภ์ของมารดา ถ้าโกนผมฉันเสียกำลังก็จะหมดไปจากฉัน ฉันก็จะอ่อนเพลียเหมือนชายอื่น>>
[18] เมื่อเดลิลาห์เห็นว่าท่านบอกความ จริงในใจแก่นางจนสิ้นแล้ว นางจึงใช้คนไปเรียกเจ้านายฟีลิสเตียว่า <<ขอจงขึ้นมาอีกครั้งเดียว เพราะเขาบอกความจริงในใจแก่ฉันจนสิ้นแล้ว>> แล้วเจ้านายฟีลิสเตียก็ขึ้นมาหานางถือเงินมาด้วย [19] นางก็ให้แซมสันนอนอยู่บนตักของนาง แล้วนางก็เรียกชายคนหนึ่งให้มาโกนผมเจ็ด แหยมออกจากศีรษะของท่าน นางก็ตั้งต้นรบกวนแซมสัน กำลังของแซมสันก็หมดไป
[20] นางจึงบอกว่า <<แซมสันจ๋า คนฟีลิสเตียมาจับท่านแล้ว>> ท่านก็ตื่นขึ้นจากหลับบอกว่า <<ฉันจะออกไปอย่างครั้งก่อนๆ และสลัดตัวให้หลุดไป>> ท่านหาทราบไม่ว่าพระเจ้าได้ทรงละท่านไปเสียแล้ว [21] คนฟีลิสเตียก็มาจับท่านทะลวงตาของท่านเสีย นำท่านลงมาที่กาซา เอาตรวนทองสัมฤทธิ์ล่ามไว้ และให้ท่านโม่แป้งอยู่ที่ในเรือนจำ
กำลังถามกับตัวผมเองด้วยเหมือนกัน จากที่ได้รู้จักกับพระเจ้ามาตั้งแต่อายุสามสิบ มาถึงวันนี้ก็จะเข้าหกสิบเดือนธันวาปีนี้แล้ว ตกลงผมเชื่อเพียงพระเจ้าหรือเปล่า?
ส่วนตัวของผมยังไม่เคยครับ ผมยังไม่เคยเชื่อขนาดนั้น ยังไม่เคยก้าวเข้าสู่ความเชื่อแบบนั้น ยังหาความสุขกับหลายสิ่งของโลกวัตถุเนื้อหนังมาโดยตลอด และเชื่อว่ามันไม่จำเป็นจะต้องเชื่ออะไรขนาดนั้นครับ
เพราะพระเยซูก็ได้มาทำให้ชอบธรรมเป็นลูกของพระเจ้าแล้ว ถ้าตายก็ได้กลับคืนสู่สวรรค์ แต่ตอนนี้ผมกำลังเริ่มคิดมากกับการใช้ชีวิตกับวันเวลาที่เหลืออยู่บนโลกนี้ด้วยครับ หลังจากได้ฟังพระคำเรื่องของแซมสัน
การติดสนุกกับนางเดลิลาห์หรือหญิงแพศยาคนของชาวฟิลิสเตียซึ่งเป็นศัตรู สุดท้ายทำให้แซมสันจบลงที่ถูกโกนหัวกำลังหมดแล้วถูกชาวฟิลิสเตียจับควักลูกตาออกและจำจองคอยทำงานโม่แป้งให้กับพวกเขา
ผมก็เลยหันกลับมามองชีวิตของผมในพระเจ้าเกือบสามสิบปีมานี้ กับชีวิตที่ไม่ได้มีความหวังอยู่แต่เพียงพระเจ้า แต่ชอบกับการหาความสุขกับทางโลกเนื้อหนังวัตถุนี้ด้วย ชีวิตสองใจแบบนี้มันส่งผลให้ผมกลายมาเป็นผู้เผยแพร่เรื่องของพระเจ้า ที่ดูน่าสมเพชครับ คือมันมีแต่ความกลัวความสับสนความดื้อด้านแข็งกระด้างไม่ฟังใครออกมาให้คนรอบข้างมองเห็นครับ แล้วคนฟังเรื่องพระเจ้าจากผมแล้วพวกเขาจะคิดกันยังไง?
ผลลัพธ์ สมาชิกหลายคนก็ดูหมิ่นและเหนื่อยหน่ายกับผมครับ ถ้าไม่มองพระเจ้าหลายคนก็คงไม่สามารถจะอดทนรอหรือรับได้กับสภาพที่ผมเป็นอยู่ขณะนี้ครับ นี้น่าจะเป็นภาพที่ไม่ต่างกับสภาพของแซมสันตอนที่เป็นทาส หัวโล้นตาบอดและโม่แป้งให้กับศัตรูชาวฟิลิสเตียนี้ครับ
ผมกำลังเริ่มคิดครับว่าชีวิตมันไม่ใช่จบแค่ได้รู้ว่าพระเจ้าได้มาทำให้เป็นคนชอบธรรมแล้ว กลายมาเป็นลูกของพระเจ้าและมีสิทธิได้กลับคืนสู่สวรรค์หลังจากโลกนี้ แต่กับชีวิตที่พระเจ้าให้เวลาเหลืออยู่บนโลกตอนนี้ก็เพื่อพระเจ้าต้องการจะใช้ร่างกายนี้เพื่อช่วยคนอื่นที่ยังจมอยู่กับความบาปทุกคนด้วย แต่ผมกลับกำลังปล่อยให้มารซาตานใช้ร่างกายของผมนี้เพื่อฆ่าทำลายคนอื่นแทนแบบนี้ครับ
กับการที่ผมยังมีความหวังที่จะได้สนุกมีความสุขกับเนื้อหนังวัตถุของโลกนี้ ซาตานจึงยังคงหลอกผมได้ง่ายๆ เหมือนแซมสันที่ชอบที่จะได้ล่วงประเวณีกับเดลิลาห์ผู้หญิงของศัตรูมากๆ นี้ครับ
ถ้าผมไม่ขีดเส้นชัดเจนที่จะมีความหวังเพียงพระเจ้าหรือเชื่อเพียงพระคำ ยังชอบที่จะหาความสุขทางเนื้อหนัง ผมก็ได้แต่ต้องตกเป็นทาสมารซาตานต่อไปเหมือนแซมสันที่ได้แต่ถูกโกนหัว ตาบอดและทำงานโม่แป้งให้กับพวกฟิลิสเตียไปจนตายเท่านั้น
เมื่อเช้าผมฟังพระคำเรื่องของนิโคเดมัสซึ่งเป็นพวกฟาริสีซึ่งเป็นกลุ่มของผู้ที่เคร่งในการถือรักษาศีลธรรมของคนยิวครับ แล้วมองเห็นสภาพตัวเองครับ ซึ่งพวกเขาก็จะถูกพระเยซูตำหนิทุกครั้งที่เจอกันครับ เพราะถึงแม้เขาจะมีโอกาสได้พบได้คุยกับพระเยซู แต่เขาก็ไม่ยอมทิ้งครับกับจิตใจเดิมที่เชื่อว่าตัวเองถือรักษาธรรมบัญญัติได้
เพราะมันชอบกับวิถึทางเดิมที่สนใจกันแต่รูปลักษณ์ภายนอกดูดีดูเก่งฉลาดยังไง ไม่สนใจเรื่องจิตวิญญาณภายใน ชอบที่จะถูกมนุษย์ยอมรับ ทั้งที่พระเจ้ามองก็แค่กำลังล่อลวงซึ่งกันและกันกำลังเป็นหุ่นเชิดของมารซาตานใช้ฆ่าทำลายกันเอง
คือไม่เชื่อกับพระคำแต่ชอบสอนให้คนอื่นทำ? พระเจ้าก็มองว่านี้คือไม่ได้กลับใจ ฟังพระคำก็แค่ได้ฟังเป็นความรู้ แต่ไม่เชื่อครับว่ามันจะต้องเป็นตามนั้นจริงๆ เพราะมันกำลังเชื่อแต่เสียงมารซาตานนี้ครับ พระคำก็เลยฟังเป็นเรื่องเล่นๆ ได้ ไม่ยอมเชื่อพระเจ้าเพราะมันกลัวเนื้อหนังยากลำบาก กลัวจะไม่ได้ทำอะไรตามใจครับ
ช่วงนี้ผมก็ได้เห็นการต่อสู้ระหว่างพระเจ้ากับมารซาตานในใจบองผมแบบนี้ พระองค์ก็พยายามจะช่วยโดยทำให้ผมได้เห็นสภาพจิตใจตัวเองที่ถูกมารซาตานล่อลวงตลอดมายังไง ผ่านทางพระคำและคนของพระเจ้าหลายคนแบบนี้ครับ
ก็ได้ทำให้ผมนึกถึงตอนที่มารซาตานทดลองพระเยซูในถิ่นทุรกันดารขึ้นมาอีกครั้ง(มัทธิว4:1-11) พระเยซูไม่สนใจอะไรของโลกนี้เลยครับ สุดท้ายมารซาตานก็ได้แต่ต้องจากไป เพราะไม่รู้จะเอาอะไรมาหลอกมาเป็นเหยื่อล่อพระองค์ เอาเพียงพระเจ้าอย่างเดียว
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
