10 ก.พ. เวลา 13:46 • ปรัชญา
วัดพระธรรมกาย

🌟ทบทวนโอวาทในอดีต : การปฏิบัติธรรม 518🌟

ทบทวนโอวาท (พ.ศ.๒๕๔๐)
ถ้อยคำของคุณยายที่ท่านพูดออกมานั้นสั้น กระชับ และกะทัดรัดเป็นที่สุดแห่งถ้อยคำ หมายถึงว่า “เมื่อท่านพูดคำสุดท้ายแล้ว เราไม่มีคำถามต่อ เราหายสงสัย เหมือนจูงเราเดินออกจากที่มืดไปสู่แสงสว่าง” ทำให้เราได้เห็นแจ้งต่าง ๆ ด้วยถ้อยคำสั้น ๆ กระชับ กะทัดรัด เป็นถ้อยคำที่ตรงไปตรงมา ไม่หวาน แต่ว่า ตรง ซื่อตรง เป็นความจริงแท้ และพูดข้ามชาติ เรื่องการพูดข้ามชาตินี้ ได้ยินเป็นปกติ สั่งสอนทีก็สั่งสอนข้ามชาติ พูดย้อนหลังจากชาติในอดีต พูดปัจจุบัน แล้วก็ข้ามไปในอนาคต
การนินทาคนอื่น ซึ่งเป็นปกติของมนุษย์ทั้งชายและหญิง โดยเฉพาะผู้หญิง หลวงพ่ออยู่ใกล้ชิดท่าน ไม่เคยได้ยินคุณยายนินทาใครเลย เห็นท่านนิ่ง ๆ ไม่พูดถึง แม้ใครกล่าวร้ายท่าน ท่านก็ยังนิ่ง ๆ มีเรื่องจริงที่หลวงพ่อพบเห็นด้วยตัวเอง
จากผู้ที่มากล่าวร้ายกะท่าน พูดจาด้วยถ้อยคำที่หยาบคาย เป็นภาษาตลาด ไม่เหมาะกับผู้ทรงศีล ไม่เหมาะจะพูดกับผู้ที่มีศีลมีธรรม อันประเสริฐ ได้มายืนด่า พูดจาไม่ไพเราะกับท่าน ก็สังเกตดูว่า ท่านจะทำอย่างไร จะโต้ตอบด้วยวิธีการเดียวกัน หรือว่าจะทำอย่างไร หลวงพ่อได้รับความรู้เพิ่มขึ้น อัศจรรย์ เลื่อมใส และก็ไม่คิดว่า “จะมีบุคคลอย่างนี้ในโลก”
ในขณะที่ได้ยินถ้อยคำที่บริภาษ ยายท่านพูดออกไปประโยคหนึ่ง แล้วท่านก็ทำอย่างนั้น ท่านพูดว่า “หน้าที่เธอ ๆ ด่าไป ฉันจะนั่งเข้าที่ฟัง” เธอด่าสบายใจแล้ว เธอจะได้กลับไป ก็ได้ผลจริง ๆ คุณยายท่านก็นั่งขัดสมาธิคู้บัลลังก์นิ่ง กายท่านตรงอยู่แล้ว ก็ตรงเป็นปกติ ในขณะที่คำบริภาษนั้นดังลั่นไปทั่วบริเวณ แต่ก็แปลก ไม่นาน ไม่กี่นาที บุคคลนั้นก็ถอยทัพกลับไป
มีอยู่คราวหนึ่ง ท่านฟังอยู่เป็นชั่วโมง ตัวท่านไม่ได้ทำอะไรเลย นอกจากทำหยุด ทำนิ่ง ในขณะนั้นท่านยังเคี้ยวหมากอยู่ ท่านก็เคี้ยวหมากไป ท่านไม่ได้โต้ตอบอะไร หลวงพ่อก็สังเกตดู บางครั้งท่านก็หลับตา บางครั้งท่านก็ลืมตา จะดูอากัปกิริยาของท่าน โดยไม่ได้ตั้งใจจะดู ก็เห็นท่านนั่งนิ่ง ๆ หน้าก็นวล เวลาลืมตา ก็สุกใส และท่านก็ไม่ได้ทำอะไร ท่านก็ทำหยุดทำนิ่งของท่านเรื่อยไป ไม่ช้าบุคคลนั้นก็ถอยทัพกลับไป นี่คือสิ่งที่หลวงพ่อได้เห็นมาตลอด
แม้วัตถุสิ่งของต่าง ๆ ที่บุคคลนำมาถวาย จะเป็นถุงกระดาษใส่ผลไม้ ใส่สิ่งของอะไรก็ตาม เมื่อเอาสิ่งนั้นออกไปแล้ว ท่านก็เอากระดาษมาตัดอย่างมีระเบียบ คำว่า มีระเบียบก็หมายถึงว่า “ตัด ๔ มุมนั้นเท่ากันเป็นจัตุรัส แล้ววางซ้อนกันไม่มีเหลื่อมเลย” เอามารองกระโถนบ้าง แล้วก็ในกระโถนนั้น ท่านก็เอากระดาษที่รองใต้กระโถนนั้นแหละ มารองมาซ้อนในกระโถนอีกทีหนึ่ง เผื่อเวลาบ้วนสิ่งของลงไปแล้ว จะได้รวบกระดาษนั้นทิ้งลงไปในถังขยะ กระโถนนั้นก็ทำความสะอาดง่าย ก็เห็นอย่างนี้แหละ
แล้วท่านนั่งตรงไหน ท่านก็นอนตรงนั้น นอนตรงไหน ก็รับแขกตรงนั้น คือนั่งธรรมะก็ตรงนั้น ที่นอนก็ตรงนั้น รับแขกก็ตรงนั้น ที่เดียว ที่เดิม สะอาด เกลี้ยงเกลา เป็นระเบียบ หยูกยาอะไรต่าง ๆ ที่อยู่ที่ข้างฝา ที่ทำเป็นตู้เล็ก ๆ ไม่มีฝาปิด ขวดต่าง ๆ ที่เป็นขวดยา จะเรียงลำดับกันเหมือนเป็นพี่เป็นน้องกัน ไม่มีลักหลั่นกัน จากเล็กไปใหญ่ จากต่ำไปสูง เรียงกันไปอย่างนี้
และหลวงพ่อก็สังเกตดูวิธีการรับแขกของท่านว่า ท่านจะพูดอย่างไรกับแขกของท่าน สิ่งที่เห็นกับตา สิ่งที่ได้ยินกับหู ทุกคนที่เข้ามากราบท่าน จะมาขอบารมีให้ท่านช่วย ตั้งแต่ช่วยคนที่มีชีวิตอยู่ กับช่วยคนที่ละโลกไปแล้ว คนที่มีชีวิตอยู่ก็มาให้ช่วยทุกเรื่อง ตั้งแต่ความเจ็บไข้ได้ป่วย ปัญหาเรื่องราวในครอบครัว ในธุรกิจการงาน สารพัดเรื่อง กับเรื่องของผู้ที่ละโลกไปแล้ว
วิธีการทำของท่านก็คือ ท่านจะนั่งนิ่ง ๆ รับฟัง พอฟังจบ ก็ให้คนที่มาเล่าให้ฟังนั้นทำสมาธิภาวนา ท่านพูดสั้น ๆ ว่า “คุณนั่งสมาธิภาวนาสัมมาอรหังไปนะ เดี๋ยวยายจะช่วยแก้ไข” ผู้ที่มาเยี่ยมก็จะนั่งสมาธิ สักพักหนึ่งท่านก็เข้าสมาธิแก้ไข
บางคนก็มาให้ท่านปล่อยปลา สมัยก่อนนั้นมาให้ท่านเจาะเลือด ท่านก็เจาะกันไป แล้วก็ไปปล่อยปลากันไป ไม่นานช้าบุคคลนั้นก็จะกลับมาเล่าให้ฟังว่า สิ่งที่มาขอบารมีท่านเป็นที่พึ่งนั้น บัดนี้ได้บรรลุผลแล้ว ท่านรับฟังแล้วก็เห็นท่านนั่งเฉย ๆ แล้วก็ไม่ได้พูดอะไร เมื่ออยู่วัดปากน้ำ
ท่านก็พูดว่า “เออ ไปทำบุญเลี้ยงพระวัดปากน้ำนะ ที่โรงครัว ไปทำบุญทอดกฐินผ้าป่า” ก็เห็นท่านทำอย่างนั้นนะ
ส่วนคนที่ญาติละโลกไปแล้ว ท่านก็ให้บุคคลนั้น นั่งทำสมาธิเช่นเดิม แล้วท่านก็เข้าที่ ท่านจะถามถึงวันเดือนปีเกิดของคนที่ละโลก ถามว่าตายด้วยโรคอะไร ตายที่ไหนอย่างไร เพียงไม่นานเท่าไร ท่านบอกได้เลยว่า ญาติที่ละโลกไปแล้ว ตอนนี้ไปอยู่ที่ตรงนั้นตรงนี้
#หลวงพ่อธัมมชโย #ทบทวนโอวาท #วัดพระธรรมกาย #ธรรมกาย #ใจหยุด24น.
🌟รับธรรมะดี ๆ ที่เป็นประโยชน์และเป็นกำลังใจในการปฏิบัติธรรม เพื่อให้เข้าถึงความสุขภายในได้ที่นี่
โฆษณา