งานศิลปะประกอบขึ้นจาก 3 องค์ประกอบคือ
- 1.ความใส่ใจของผู้สร้างสรรค์ ไม่มักง่าย ไม่ชุ่ย ไม่ดูถูกผู้เสพผลงาน
- 2.เทคนิคการสร้างสรรค์ที่ลึกล้ำ น่าตื่นเต้น น่าประทับใจของผู้สร้างสรรค์ผลงาน หรือ ระดับฝีมือของผู้สร้างสรรค์ผลงาน ที่น่าทึ่ง น่าชื่นชม และ
- 3.ความคิดสร้างสรรค์และรสนิยมของผู้สร้างสรรค์ผลงานที่ถ่ายทอดผ่านผลงานออกมา ให้ผู้เสพได้แปลกใจ ได้ศึกษา ได้ตีความ
ด้วยเหตุนี้ ทางฝั่งผู้เสพความหมายของงานศิลปะจึงขึ้นอยู่กับผู้เสพเองว่าสามารถรับรู้องค์ประกอบข้อใดได้มากน้อยเท่าใด
ครั้งเรายังวาดรูปไม่เป็นเมื่อเห็นภาพชั้นครู ก็คงจะคิดว่าสวยดี อาจรู้สึกชื่นชมในความเรียบร้อยของาน ความใส่ใจที่ศิลปินมีต่องาน หากวาดรูปเป็นบ้างก็คงจะรู้สึกทึ่งในเทคนิคและฝีมือที่ศิลปินใช้ออกมา และคงมองภาพนี้ต่างออกไปจากเดิม หากรู้ประวัติศาสตร์หรือบริบททางสังคมที่เกี่ยวข้องก็น่าจะเพลิดเพลินกับการเสพงานชิ้นนั้น ๆ ขึ้นไปได้อีกหลายระดับ
ความหมายและคุณค่าของงานศิลปะชิ้นหนึ่งจึงขึ้นอยู่กับผู้สร้างสรรค์ว่าจะผลักดันตนเองในองค์ประกอบ 3 ข้อนั้นไปได้เท่าใด และขึ้นอยู่กับผู้เสพว่าจะสัมผัสถึงองค์ประกอบทั้ง 3 นั้นได้ถึงเท่าใดนั่นเอง
ผมมีความเชื่อส่วนตัวว่า สังคมไทยจะพัฒนาได้อย่างยั่งยืนก็ด้วยการพัฒนาศิลปะซึ่งหมายถึงงานฝีมือในทุกระดับตั้งแต่ช่างก่อสร้างไปจนถึงปฏิมากร โดยเฉพาะทางฝั่งผู้เสพควรเห็นคุณค่าของงานฝืมือเหล่านั้น
หากเราไม่เห็นคุณค่าของงานฝีมือ สังคมก็จะเต็มไปด้วยงานชุ่ย ๆ หยาบ ๆ วิธีการเดิม ๆ ปราศจากการพัฒนา ไร้ความคิดสร้างสรรค์ และไม่มีคุณค่าอะไร ยากจะพัฒนาเศรษฐกิจสร้างสรรค์หรืองานผลิตชั้นสูงที่จะสนับสนุนประเทศได้ คนที่เคยโดนช่างเทงาน ทิ้งงาน หรืองานชุ่ย ๆ น่าจะเห็นด้วยกับความข้อนี้
ขอบคุณคำถามที่ให้โอกาสได้ทบทวนและแสดงความคิดนี้ออกมาครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
