มองเข้าไปในตัวตนที่เราอาศัย มองไปที่ต้นกำเนิด สังขารนี้ใครให้มา มีอาการครบสามสิบสอง หรือไม่ครบ ที่ก้อตัวขึ้นมาเป็นรูปมนุษย์ ตามที่พ่อแม่ให้สังาขารนี้มาให้จิตน้อยนี้มาอาศัย เหมือนเป็นบ้านของจิต ชั่วขณะหนึ่ง ผู้ที่ที่อาศัยบ้านี้ มีหน้าดูแล ต้องหาอาหารกลืนกินเข้าไปเลี้ยงกายสังขาร
เมื่อมันหิว มันก็มีอารมณ์โลภทะเยอทะยาน ตาไปเห็น..หูได้ยินเสียง ก็ส่งไปให้จิต..จิตส่งไปให้ สะกิด ..อารมณ์ที่สะสมมากับธาตุทั้งสี่ ..ที่มีเรื่องราวของนิสัยที่ยึดอารมณ์ยึกกรรม เป็นสีดำสีม่วง ก็ไหลออกมา ..ด้วยนิสัยที่สะสมมาแต่อดีต เกิดที่นั่นที่นี้ .หิวโหย ก็ไหลออกมา มีความอยากได้ อยากมีปรุงแต่งวิญญาณ สมอง ..ด้วยอารมณ์ความรู้สึก นึกคิด สิ่งเหล่านี้ ..จิตนั้นจมอยู่ในโคลนตม ที่ประกอบขึ้นมาเป็นสังขารกรรม รอวัน ผุพัง แก่เฒ่าชราตาย
สิ่งของที่ไปเก็บสะสมเข้ามา ในกาย ก็เรื่ิองราวหูตาจมูกลิ้นกาย ไปเอามายึดมาถือ ..เกิดขึ้นภายในกาย เช่น คนนั้นมาว่าเรา ติเตียนเรา ..เราก็จดจำ บันทึกที่ธาตุทั้งสี่ พออยู่เฉย ..บางที่อารมณ์ก็นำเสียงนำภาพคนที่ติเตียน ลอยขึ้นมา ที่สมอง อารมณ์โมโหหวุดหงิด ก็เกิดขึ้น เค้าจึงว่า เราไปเอากรรทเข้ามาใส่ตัวเราเอง
เรื่องสุขภาพ มันก็เรื่องราวของผู้ที่อาศัยบ้าน นั้นต้องดูแล ..ปัดกวาด ฝุ่นที่รกรุงรัง ตรงไหนผุกร่อน ก็ต้องดูซ่อมแซม กิริยากายวาจาใจไม่ดี ก็ต้องปรุงให้ดี บ้านก็จะมีสง่าราศี
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
