“เสียงแห่งป่าใหญ่” – ฟังให้มากกว่าที่ได้ยิน
ณ หมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่งใกล้ชายป่า เด็กชายชื่อ “ลี่” อาศัยอยู่กับปู่ของเขา ปู่ของลี่เป็นพรานป่าผู้ช่ำชองที่สามารถติดตามร่องรอยสัตว์ป่าได้อย่างแม่นยำ
วันหนึ่ง ลี่ขอให้ปู่สอนเขาวิธีเป็นพราน ปู่พาเขาเข้าไปในป่าลึกและบอกว่า
“วันนี้ เราจะเริ่มจากสิ่งสำคัญที่สุด—การฟัง”
ลี่รู้สึกงุนงง เพราะคิดว่าการล่าสัตว์ต้องอาศัยสายตาเป็นหลัก แต่เขาก็ทำตามคำสั่งของปู่ เขาหลับตาและตั้งใจฟัง
“เจ้าสังเกตได้ยินอะไรบ้าง?” ปู่ถาม
ลี่ตอบว่า
“ได้ยินเสียงนกร้องและเสียงลมพัด”
ปู่พยักหน้า แล้วบอกให้เขาฟังให้ลึกลงไปอีก ลี่พยายามเงี่ยหูฟัง และในไม่ช้า เขาก็ได้ยินเสียงแมลงเล็กๆ เคลื่อนไหวในใบไม้ เสียงกิ่งไม้แห้งแตกเบาๆ ราวกับมีบางสิ่งเคลื่อนผ่าน
ปู่ยิ้มอย่างพอใจแล้วพูดว่า
“ดีมาก แต่เจ้าต้องฟังให้ลึกกว่านั้น ฟังเสียงที่ไม่ได้ยิน”
ลี่ขมวดคิ้ว แต่ก็พยายามตั้งสมาธิอีกครั้ง ครู่หนึ่ง เขารู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงในอากาศ เสียงสัตว์บางตัวเงียบไป และเสียงลมก็เหมือนแผ่วลง คล้ายกับว่ามีบางสิ่งกำลังเคลื่อนเข้ามา
ทันใดนั้น ปู่กระซิบเบาๆ
“หมาป่ากำลังอยู่ใกล้ๆ”
ลี่ตกใจหันมองไปรอบๆ และไม่นานก็เห็นเงาของหมาป่าตัวหนึ่งเดินอยู่ห่างออกไป มันผ่านไปโดยไม่ได้สนใจพวกเขา ลี่เบิกตากว้างด้วยความทึ่ง
ปู่หัวเราะเบาๆ แล้วกล่าวว่า
“เจ้ารู้ไหมว่าทำไมข้าถึงรู้ว่ามันอยู่ใกล้ๆ?”
ลี่ส่ายหน้า
“เพราะข้าฟังเสียงที่เงียบลง” ปู่ตอบ
“เมื่อสัตว์บางตัวเงียบไป มันหมายความว่าพวกมันรู้สึกถึงอันตราย บางครั้ง สิ่งที่ไม่ได้ยิน บอกเรามากกว่าสิ่งที่ได้ยิน”
แง่คิดจากเรื่องนี้
📌 ฟังให้มากกว่าที่ได้ยิน – ไม่ใช่แค่ฟังเสียง แต่ต้องเข้าใจความหมายที่อยู่เบื้องหลัง
📌 สังเกตสิ่งรอบตัวอย่างลึกซึ้ง – บางครั้งคำตอบอยู่ตรงหน้า เพียงแต่เราต้องหัดมองให้เห็น
📌 บางสิ่งที่เงียบ อาจมีความหมายมากกว่าสิ่งที่ดัง – ไม่ใช่แค่ในป่า แต่ในชีวิตจริง เราควรใส่ใจกับสิ่งที่คนไม่ได้พูดออกมาด้วย
📖 ที่มา: เรื่องเล่าจากวัฒนธรรมชนเผ่าโบราณ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
