การทำบุญ นั่น ทำไปเพื่อ ให้ได้กายที่เป็นบุญ โดยการปลดเปลื้อง เรื่องราว ของความทุกข์ ทุกข์ที่เราอาศัยกาย อาศัยอารมณ์โลภโกรธหลง ไปเสาะแสวงหา ไปสร้างกายวาจาใจด้วยอารมณ์ต่างเกิดขึ้น ..ที่ใช้กายเคลื่อนที่ วิญญาณทั้งหกเคลื่อนที่ไป มีชันธ์ห้่าเปลื่อนแปลง ไปตามอารมณ์ ต่างเกิดขึ้น ไม่คงที่ แล้วสิ่งที่มันน่ากลัว ที่เราก็ไม่สามารถจะไปรับรู้ ว่า สิ่งที่เราใช้กายวาจาใจ ด้วยอารมณ์นั่น มันเกิดเป็นกรรมได้อย่างไร
นั่นจึงเป็นเรื่องราว ที่เค้าบอกว่า เมื่อหาปัจจัยมา ใช้กายไปหามา เราก็นำกายนี้ มาสร้างใ่ห้เกิดเป็นบุญเกิดขึ้น เป็นการแปลงกายกรรม นี้ให่มาเป็นกายบุญเกิดขึ้น
การที่จะทำให้กายกรรม นั่นเป็นกายบุญ เราก็นำกายนี้ มานั่งนิ่งๆ ทำจิตเฉย กราบพระ สวดมนต์ ไม่มีอารมณ์นึกคิดใดๆเกิดขึ้น นึกคิดก็เป็นกรรม ..เราก็พักมอารมณ์นึกคิดไปก่อน เอาจิตของเรามานำกาย กราบพระสวดมนต์ เอาปัจจัยที่หามา แบ่งปันไป เป็นบุญ วางปัจจัยนั่นไว้ที่หน้าพระ วางแล้วก็ไม่ยึดว่า เป็นของเรา เหมือนว่าอารมณ์ที่เรรไปยึดมา วางวัตถุนั้น เพื่อจะดึงความโลภโกรธหลงที่ซ่อนอยู่ในวัตถุนั้น ..เราก็ไม่ยึดมันอีก
เมื่อเราทำกายให้มีบุญ เราก็นำธาตุนะโม ธาตุพ่อแม่ที่ให้จิตเราอาศัยอยู่ ..นำธาตุนะโมมากระจายบุญกุศล การสร้างบุญกุศลนั้นต้อวไม่รีบร้อน ทำด้วยความตั้งอกตั้งใจ นำกิริยาที่ดีๆมาใช้ จิตมีความนอบน้อม กายก็แสดงความนอบน้อมออกมา ตั้งแต่เริ่มต้นกราบพระ มัน่ต่อเนื่องกัน ตั้งแต่เริ่มต้น นำกายมาสร้างบุญกุศล
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
