เสียงหวูดรถไฟ ที่หากแม้จะดังแว่วแผ่วเบามาแต่ไกล คลุกเคล้ามากับสายลมแผ่ว เพียงแค่โสตได้ยินเพียงแค่นั้น ภาพความทรงจำเก่าพร่าเลือน พลันหวนกลับมาอีกครั้ง ภาพของเด็กริมทางรถไฟ เติบโตมากับเสียงหวูดรถไฟ ที่ปลุกจากความง่วงงันแทนเสียงนาฬิกา เดินไปโรงเรียนยามหมอกมืดยังมิทันโรยราจางหาย ก้าวกระโดดตามทางรางไม้หมอนหรือเหล็กรางรถไฟ บางคราก็ต้องกระโดดเหยงหลบลงข้างทางด้วยใจตุ้มต่อมตึกตัก ยามหวูดแห่งม้าเหล็กก้องกังวาล กระชั้นชิดเข้ามาทางด้านหลัง
ภาพของญาติมิตรที่อยู่ห่างไกล ณ.ปลายทางสถานี ภาพการเดินทางหลากหลาย วิวทิวทัศน์และวิถีของผู้คนที่แปลเปลี่ยนไปตามกาล แม้นเส้นทางรางรถไฟและเสียงหวูด ยังก้งกังวานผ่านทางสายเดิม
แม้ผ่านมาเนินนานจนเหยียบเยือนวัยชรา หากแต่มีโอกาสคราใด ฉันก็ยังชอบท่องเที่ยวเดินทางร่วมไปกับร่างเจ้าม้าเหล็กบนหมอนไม้และราง ฟังเสียงกึกกักฉึกฉัก กับสายลมปะทะใบหน้าและเสียงหวูดโหยหวนของมัน
แน่นอนว่า แม้ขณะนี้ ฉันก็ยังเดินทาง อยู่บนรถไฟ ในขบวนแห่งวิถีชีวิตฉัน มันอาจมีหลงแวะลงสถานีผิดบ้าง แล้วก็วกกลับมาขึ้นบนขบวน ใหม่ เพื่อเดินทางไปสู่สถานีสุดท้าย เหลือไว้เพียงแว่วเสียง หวูดสุดท้าย ก่อนจางหายไปกับสายลม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
